Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Την 1η Δεκεμβρίου 2014 και σε ηλικία 76 ετών άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο “Ευαγγελισμός” των Αθηνών, όπου νοσηλευόταν, ο διακεκριμμένος και παγκοσμίως γνωστός επιστήμονας και διατελέσας Καθηγητής της Ιατρικής στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Χάρβαρντ και Στοκχόλμης, Δημήτριος Τριχόπουλος.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην Παθολογία, Μικροβιολογία, Δημόσια Υγεία και Επιδημιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Harvard και Οξφόρδης. Υπηρέτησε ως Καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας και Διευθυντής στο αντίστοιχο Εργαστήριο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει επίσης υπηρετήσει ως Διευθυντής του Τμήματος Επιδημιολογίας της Σχολής Δημόσιας Υγείας και Διευθυντής του Κέντρου Καρκίνου στο Πανεπιστήμιο Harvard των ΗΠΑ. Ήταν Καθηγητής Πρόληψης Καρκίνου και Καθηγητής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Harvard, Πρόεδρος Καθηγητής Επιδημιολογίας στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο Karolinska της Στοκχόλμης και Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.pethane-o-giatros-kai-akadimaikos-dimitris-trichopoulos
Όπως ο ίδιος επεσήμαινε, οι κακοήθεις νεοπλασίες, τις οποίες ερευνούσε, είναι αυτό, που τρομάζει περισσότερο τους ανθρώπους, παρόλο που «οι μισοί από εμάς φεύγουμε από ετούτη τη ζωή με κάποια καρδιαγγειακή νόσο, συχνότερο το έμφραγμα του μυοκαρδίου και γύρω στο 20% μόνο, εντός εισαγωγικών το μόνο από κακοήθεις νεοπλασίες, ο καρκίνος είναι αυτό που μας τρομάζει περισσότερο. Κι όταν διαμορφώνει κανένας ένα όνειρο, μία πορεία ζωής στα νιάτα του, θέλει να αντιμετωπίσει αυτό που είναι ο σημαντικότερος εχθρός».
Ο Δημήτριος Τριχόπουλος είχε συγγράψει πολλά συγγράμματα, μελέτες και άρθρα, ενώ είχε στο ενεργητικό του σημαντικές ανακαλύψεις. Ο ίδιος χαρακτήριζε το έργο του στην μελέτη του καρκίνου του ήπατος ως «συμβολή», καθώς, όπως έλεγε, δεν ήταν ο μόνος, αλλά πολλοί, που συνέβαλαν στην ανακάλυψη της ιογενούς αιτιολογίας του καρκίνου του ήπατος. Του αποδίδεται, επίσης, η ανακάλυψη, ότι το παθητικό κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα, αλλά η μεγαλύτερή του επιστημονική συνεισφορά είναι στον καρκίνο του μαστού, όπου ανέπτυξε μια θεωρία, η οποία γίνεται σιγά σιγά ευρύτερα αποδεκτή και σύμφωνα με την οποία, οι ρίζες του καρκίνου υπάρχουν από πολύ νωρίς, ακόμα κι όταν η γυναίκα είναι έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας της και όπως υποστήριζε, «αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε ακόμα με επιτυχία με διάφορα προληπτικά μέτρα στην ενήλικη ζωή».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ