Γράφει ο Σπύρος Νεραϊδιώτης*

Στην πλατεία των Θεοδωριάνων τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, συναντήθηκαν ο Θεοδωριανίτης φωτογράφος Πάνος Λάκκας και ο χοροδιδάσκαλος Σπύρος Νεραϊδιώτης από τη Νεράιδα και μοιράστηκαν αναμνήσεις παλαιότερων εποχών. Ήταν τότε στη δεκαετία του ’80 που ο Σπύρος ήταν χοροδιδάσκαλος στο χορευτικό της Κωστηλάτας, και ο Πάνο-Λάκκας τακτικός φωτογράφος του χορευτικού και το συνόδευε σε κάθε του παράσταση, αποθανατίζοντας με το φακό της φωτογραφικής του μηχανής όμορφες στιγμές, μένοντας έτσι βαθιά χαραγμένες μέσα στη μνήμη αλλά και στο χρονοντούλαπο της μουσικοχορευτικής παράδοσης.
Οι δυο συμπατριώτες μίλησαν για αρκετή ώρα ξετυλίγοντας από τα παλιά, ιστορίες, πρόσωπα και γεγονότα και κάθε τι που θυμούνταν η συγκίνησή τους ήταν μεγάλη.nerai
Στα χωριά των ανατολικών Τζουμέρκων, από τη δεκαετία του ’50 και δώθε, δεν υπάρχει σπίτι να μην έχει έστω και μια φωτογραφία από αυτές που τράβηξε ο πλανόδιος φωτογράφος Πάνο-Λάκκας, αποθανατίζοντας πρόσωπα και γεγονότα.
Οι κάτοικοι των χωριών τον θυμούνται με μια φωτογραφική μηχανή πότε να την κρατάει στα χέρια, πότε κρεμασμένη στον ώμο και πότε πιασμένη από το σβέρκο, σε καθημερινές και σχόλες, σε γάμους και πανηγύρια να περιφέρεται στους δρόμους και στα σοκάκια των χωριών, στις πλατείες και στα μαγαζιά ρωτώντας διακριτικά με περίσσια ευγένεια αν θέλουν να τους φωτογραφίσει. Έβγαζε φωτογραφίες προσωπικές, οικογενειακές, συντροφικές, φωτογραφίες εβδομαδιαίες αναμνηστικές, καθώς και φωτογραφίες για ταυτότητες, ασπρόμαυρες παλαιότερα και αργότερα με την εξέλιξη της τεχνολογίας, έγχρωμες.
Ο Πάνο-Λάκκας είναι ένας σεμνός και πράος άνθρωπος, μια ευγενική φυσιογνωμία που χαίρεσαι να κουβεντιάζεις μαζί του για κάθε τι, περισσότερο όμως σε ευχαριστεί να ακούς ιστορίες και γεγονότα που έχουν να κάνουν με την περιοχή των Τζουμέρκων και γενικότερα της Άρτας. Γιατί ο Πάνο-Λάκκας εκτός από φωτογράφος, θα μπορούσε να είναι και ένας ιστορικός της μεταπολεμικής περιόδου για την περιοχή της Άρτας, ανασύροντας μνήμες από το παρελθόν που τις αφηγείται με γλαφυρό τρόπο. Μνήμες από το έπος του ’40, και της εθνικής αντίστασης, την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και τα χρόνια της εξορίας, γεγονότα από τη δικτατορία και αργότερα από τη μεταπολίτευση, καθώς και δρώμενα από τα χωριά των ανατολικών Τζουμέρκων.
Παρ’ όλο που τα χρόνια πέρασαν, ο Πάνο-Λάκκας ακόμα και τώρα σε αυτή την ηλικία που είναι, συνεχίζει να βγάζει φωτογραφίες, ερασιτεχνικά όπως λέει, γιατί η τέχνη και το μεράκι δεν ξεχνιούνται. Τραβάει φωτογραφίες όπου και αν βρεθεί και αφού τις εμφανίσει τις χαρίζει σε φίλους και γνωστούς και δεν αρκείσαι μόνο σε αυτή την προσφορά του και στην ομορφιά της φωτογραφίας, μα πιότερο σε ευχαριστεί και σε συγκινεί η δωρεά της ψυχής του, που σε κάνει να τον εκτιμάς ακόμα περισσότερο.
Μέσα από τη φωτογραφία ο Πάνο-Λάκκας σε γυρίζει δεκαετίες πίσω, σε ξεναγεί σε εκείνα τα όμορφα χρόνια της νιότης και κοιτώντας αυτές τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες αλλά και τις νεότερες, τις έγχρωμες, βγάζεις ένα βαθύ αναστεναγμό νοσταλγώντας το παρελθόν και γίνεσαι μέσα σου έστω και για λίγο, παιδί.

*ο Σπύρος Νεραϊδιώτης είναι  χοροδιδάσκαλος, λαογράφος, τηλεοπτικός παραγωγός,
τα κείμενα είναι από το βιβλίο του  ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ