Αυτή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η Ελλάδα, όπως όλοι πλέον παραδέχονται βρίσκεται ίσως στην πιο δύσκολη και την πιο κρίσιμη στιγμή μετά την Μεταπολίτευση. Η χώρα συγκλονίζεται από μια αλληλουχία κρίσεων.
Μιλάμε για κρίση οικονομική, κρίση αξιών, κρίση αξιοπιστίας του συστήματος.
Σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή θα περίμενε κανείς και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να εμφανιστούν στους πολίτες με σχέδια, προγράμματα και στρατηγικές εξόδου από αυτή την αλυσίδα των κρίσεων. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει… Αντίθετα μιλάνε για ανάπτυξη, όταν το κύμα μετανάστευσης νέων κυρίως ανθρώπων αυξάνεται ανεξέλεγκτα καθημερινά.
Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία κατά τη γνώμη μας θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τους επόμενους μήνες αν δεν εμποδιστεί η οικονομική ασφυξία των περισσοτέρων επιχειρήσεων, οι οποίες ανεξέλεγκτα προχωρούν να στραγγαλίσουν τα ελάχιστα δικαιώματα που απέμειναν στους εργαζόμενους.
Ο Έλληνας περισσότερο από κάθε άλλη φορά δέχεται σήμερα στο πετσί του ένα παρατεταμένο αδιέξοδο που οφείλεται στην ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς, υπέρ της πολιτικής κυριαρχίας της τελευταίας. Υπάρχουν λύσεις; Ποιοι είναι σε θέση στις πράξεις και όχι στα λόγια να προχωρήσει η ελληνική κοινωνία με γνώμονα την ανάπτυξη και την ευημερία; Μήπως ορισμένοι δεν θέλουν να δουν κατάμουτρα την ζοφερή πραγματικότητα;
Αλλαγές…
Μονόδρομος αποτελεί μια νέα εκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, για μια νέα προσπάθεια δημιουργίας ενός κράτους σύγχρονου και ευρωπαϊκού, όπως επιβάλλουν οι σύγχρονες μορφές οργάνωσης των κοινωνιών της Ευρωπαϊκής ηπείρου, εδώ και δεκαετίες.
Πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία της ελληνικής κοινωνίας, να διορθώσει λάθη του δεκαετιών, αλλά κυρίως να αποδώσει δικαιοσύνη σε κοινωνικές τάξεις που έχουν μπει στο περιθώριο χωρίς να φταίνε, χωρίς να έχουν ζημιώσει την ελληνική κοινωνία.
Έτσι η ελληνική οικονομία επιβάλεται να γίνει πιο ευέλικτη, προκειμένου να ανταποκρίνεται ταχύτερα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες ή τα απρόβλεπτα προβλήματα.
Οι κανόνες και οι ρυθμίσεις είναι απολύτως απαραίτητοι, και με κάθε τρόπο να βρουν επιτέλους εφαρμογή σε όλους τους τομείς οργάνωσης και λειτουργίας της καθημερινότητάς μας. Κυρίως όμως η ελληνική οικονομία θα πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομία είναι σκληρή και αδυσώπητη σε οικονομίες χωρών που δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις παγκόσμιες εξελίξεις.
Είναι ανάγκη, να εκμεταλλευτούμε όλα τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, για να κερδίσουμε νέες αγορές για τα προϊόντα μας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Φέτος, η χώρα μας διέρχεται τον 7ο συνεχόμενο χρόνο ύφεσης.
Η οικονομία έφτασε σε σημείο σχεδόν πλήρους παράλυσης, η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει και μπορεί η λιτότητα να είναι απαραίτητη την παρούσα περίοδο, αλλά θα πρέπει να συμπληρώνεται με μέτρα ανάκαμψης, δομικές αλλαγές που ενισχύουν την ανάπτυξη και προτεραιότητες όσον αφορά την κοινωνική συνοχή.
