(c) ellinikignomi.eu

«Η Αθήνα και η Ελλάδα μοιάζουν με την Πομπηία, λίγο πριν εκραγεί ο Βεζούβιος».

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

«Οι Έλληνες βγαίνουν και περνάνε καλά, αντί να βρίσκονται σε πανικό», τονίζει χαρακτηριστικά σε άρθρο του, που δημοσιεύεται στην βρετανική εφημερίδα “Financial Times” ο βρετανός δημοσιογράφος Tony Barber, που δείχνει ότι δεν μπορεί να εξηγήσει την ηρεμία, που επικρατεί στην ελληνική πρωτεύουσα.
Ο αρθρογράφος παρομοιάζει την Αθήνα και την κατάσταση στην Ελλάδα με την Πομπηία λίγο πριν εκραγεί ο Βεζούβιος και αναφέρει, ότι ενώ θα περίμενε κάποιος, να υπάρχει πανικός και οι πολίτες να είναι ανήσυχοι, απελπισμένοι ή θυμωμένοι, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. «Είναι κουρασμένοι και αντιμετωπίζουν τα πράγματα μοιρολατρικά», είναι το συμπέρασμα, που βγάζει ο ίδιος στο άρθρο του.athina
Ο Tony Barber στέκεται ιδιαίτερα στην κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ και πώς αντιμετωπίζει τους καταληψίες ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αναφορικά με την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, τονίζει, ότι τίποτα δεν δείχνει, πως η Κυβέρνηση θα κάνει τις υποχωρήσεις, που ζητούν οι εταίροι για να αποφευχθεί η χρεωκοπία και να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη.

Αναλυτικά, το άρθρο του Tony Barber στους “Financial Times” αναφέρει τα εξής:

«O ήλιος λάμπει, τα εστιατόρια είναι γεμάτα και η Αθήνα απέχει πολύ από το να είναι σε πανικό.
Βυθισμένος σε σκέψεις για το αν η Ελλάδα θα φτάσει σε μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής με τους πιστωτές της για να αποφύγει την χρεωκοπία, βρέθηκα Τρίτη απόγευμα σε ένα μαγαζάκι με σουβενίρ, που πουλούσε μπλουζάκια με σλόγκαν:
To be is to do – Πλάτων
To do is to be – Αριστοτέλης
Do be do be do – Sinatra
Οι μαγαζάτορες στην Πομπηία το 79 μ.Χ. θα πρέπει να πωλούσαν αντικείμενα σαν κι’ αυτό, λίγο πριν εκραγεί ο Βεζούβιος.
Αυτό, που κάνει εντύπωση στην Αθήνα, είναι η εξαιρετική της ηρεμία. Έχει λιακάδα και οι Αθηναίοι επέστρεψαν από ένα αναζωογονητικό, πασχαλιάτικο διάλειμμα. Ένας γνωστός μου μού είπε, ότι τα εστιατόρια είναι τόσο γεμάτα – όχι μόνο από ξένους τουρίστες, αλλά και από Έλληνες – που λίγα βράδια πριν δεν μπορούσε να κλείσει τραπέζι πουθενά.
Για να είμαστε πιο ειλικρινείς, τα νεύρα στην Αθήνα ήταν πιο τεντωμένα τον Ιούνιο του 2012. Τότε ήταν, που ο ΣΥΡΙΖΑ, το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα, συντάραξε τα νερά του πολιτικού κατεστημένου και βρέθηκε ένα βήμα πριν την εξουσία στις εθνικές εκλογές. Όταν βγήκαν τότε τα αποτελέσματα, είχε κανείς την έντονη εντύπωση, ότι αποφεύχθηκε μια εθνική καταστροφή.

“Ο τρόπος, που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει την διαμαρτυρία αυτή, αποκαλύπτει πολλά για τον τρόπο, που κατανοεί τα καθήκοντα και τους στόχους της πολιτικής εξουσίας”

Τώρα, όμως, που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως στην εξουσία και συμπεριφέρεται πράγματι με τρόπο, που διακινδυνεύει την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ, θα περίμενε κανείς, οι πολίτες να είναι ανήσυχοι, απελπισμένοι ή θυμωμένοι. Όμως δεν είναι. Είναι κουρασμένοι και αντιμετωπίζουν τα πράγματα μοιρολατρικά. Όλοι, ή μάλλον, σχεδόν όλοι, γιατί μία ομάδα ακροαριστερών διαδηλωτών έχει για τρίτη εβδομάδα τώρα καταλάβει την πρυτανεία του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Τα 20 χρόνια, που επισκέπτομαι την Αθήνα ως δημοσιογράφος, κάθε φορά υπάρχει κάποιου είδους πρόβλημα στο Πανεπιστήμιο από πολιτικές ομάδες.
Ο τρόπος, που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει την διαμαρτυρία αυτή, αποκαλύπτει πολλά για τον τρόπο, που κατανοεί τα καθήκοντα και τους στόχους της πολιτικής εξουσίας. Αντί να κόψουν νερό, ηλεκτρικό και WiFi στους διαδηλωτές, όπως προτείνει ένας πρώην πρύτανης, οι Υπουργοί της Κυβέρνησης είναι διχασμένοι και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μερικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ διάκεινται, μάλιστα, φιλικά προς τους διαδηλωτές.
Η εξήγηση είναι διττή: Πρώτον, ανάμεσα στις πιο ένδοξες στιγμές της νεοελληνικής ιστορίας ανήκει η φοιτητική εξέγερση το 1973, η οποία συνέβαλε στην πτώση της στρατιωτικής χούντας, που κυβέρνησε τη χώρα από το 1967 έως το 1974. Η φοιτητική διαμαρτυρία εκλαμβάνεται από την αριστερά, όχι μόνον ως απόδειξη μιας υγιούς πολιτικής συνείδησης, αλλά και ως ιερό ανθρώπινο δικαίωμα.

“Για την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το να δώσει ένα τέλος στην διαμαρτυρία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θα σήμαινε παραβίαση των βαθύτερων συναισθηματικών ενστίκτων του κόμματος”

Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα, το οποίο έλκει τις ρίζες του σε μεγάλο βαθμό από τον μαρξιστικό ακτιβισμό διανοουμένων και φοιτητών. Παρότι, κάποιοι υποστηρικτές του κόμματος συμμετέχουν σε οίκους αστέγων και συσσίτια, τα οποία πολλαπλασιάστηκαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, η ηγεσία του κόμματος και ο μηχανισμός του – από τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μέχρι τα κατώτερα στελέχη – αποτελούν κάθε άλλο παρά ένα κίνημα «από τα κάτω».
Έτσι, για την Κυβέρνηση, το να δώσει ένα τέλος στην διαμαρτυρία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θα σήμαινε παραβίαση των βαθύτερων συναισθηματικών ενστίκτων του κόμματος. Πολύ σημαντικότερο είναι, τώρα που το κόμμα ελέγχει τους μηχανισμούς εξουσίας, να απαλλάξει το κράτος από τους δεξιούς εχθρούς, που νίκησαν τους προπάτορές τους στον εμφύλιο πόλεμο της Ελλάδας το 1946-49, έκαναν την ζωή των αριστερών κόλαση στην χούντα του 1967-74 και τώρα μετέτρεψαν την Ελλάδα σε αβοήθητο σκλάβο των καπιταλιστών εταίρων της στην Ευρωζώνη κατά την κρίση χρέους.
Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τον εαυτό του ως εντεταλμένο σε μια πατριωτική αποστολή αρχών, της οποίας οι στόχοι είναι επηρεασμένοι βαθειά από την πορεία της ελληνικής Ιστορίας κατά τον 20ο αιώνα.
Ευρισκόμενος στην Αθήνα, δεν ακούω τίποτα, που να δείχνει, πως η Κυβέρνηση θα θυσιάσει την αποστολή της για να προβεί στις υποχωρήσεις, που ζητούν οι δανειστές από την Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγει την χρεωκοπία και να μείνει στην Ευρωζώνη».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ