Μιλάει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος.
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.
«Οι περισσότεροι φθάσαμε στη Γερμανία με μία βαλίτσα στο χέρι, δίχως εφόδια και προϋποθέσεις, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Οι εργάτες τής πρώτης ώρας ξέρουμε πόσο σκληρά ήταν τα χρόνια εκείνα. Όμως με το ελληνικό φιλότιμο και την αλληλεγγύη, τους φιλέλληνες Γερμανούς φίλους μας και, προπάντων, με τη χάρη τού Θεού και την πνευματική στήριξη της Εκκλησίας μας, ορθοποδήσαμε και κατορθώσαμε να μετατρέψουμε το πικρό σε γλυκύ». Αυτά ανάμεσα σε άλλα δηλώνει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ, ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος παραχωρώντας συνέντευξη. ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος, έχει να παρουσιάσει σημαντικό και μοναδικό έργο τις τελευταίες δεκαετίες.
-Σε λίγες ημέρες έρχονται τα Χριστούγεννα. Ποιες συμβουλές θα δίνατε στους Έλληνες της Γερμανίας για να γιορτάσουν όπως πρέπει αυτές τις ημέρες;
«Τα Χριστούγεννα είναι μια μοναδική ευκαιρία για όλους μας να αναστοχαστούμε και να εμβαθύνουμε στο γεγονός της αγάπης του Θεού. Του Θεού που γίνεται άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο κατά χάρη θεό! Ο Χριστός μπαίνει στην Ιστορία της ανθρωπότητας για να τη διασώσει. Να δώσει νόημα στη ζωή και στις περιπέτειές μας, να φέρει καθαρό φως στο πυκνό σκοτάδι γύρω και μέσα μας. Μετέχοντας εμπειρικά στην αγάπη τού Θεού, μέσα στην Εκκλησία μας, αποκτούμε τη δύναμη εκείνη που εξάπαντος χρειαζόμαστε για να μπορούμε πραγματικά να αγαπούμε, τους εαυτούς μας και όσους βρίσκονται δίπλα μας. Η αγάπη δεν είναι μια αόριστη υψηλή έννοια, μια ανέξοδη υπόθεση. Η αγάπη είναι ένα πρόσωπο, το πρόσωπο τού Χριστού, και κοντά Του μαθαίνουμε την τέχνη της και συνειδητοποιούμε το τίμημά της. Αγαπώ σημαίνει θυσιάζω κάτι από τον εαυτό μου, στέκομαι αλληλέγγυος στη λύπη και τη χαρά τού διπλανού μου και έχω την τόλμη να αλλάζω και να διορθώνω τα λάθη ή τις αστοχίες μου. Αν έτσι προσεγγίσουμε τη μεγάλη γιορτή τής γέννησης τού Χριστού, θα έχουμε πετύχει κάτι βαθιά και υπαρξιακά σημαντικό. Αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στους εαυτούς μας και στους άλλους».
-Μπορείτε να αναφερθείτε στην έκδοση ΜΙΚΡΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ – Οι Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας (1963-2013); Πώς προέκυψε;
“Η πρόσφατη έκδοση τής Ιεράς Μητροπόλεώς μας έχει τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες». Πρόκειται για μία από τις αγαπημένες μου εκφράσεις, όταν αναφέρομαι στις Ενορίες μας ως τους τόπους εκείνους, που κρατούν ακμαίες τις ρίζες μας, τα ουσιαστικά στοιχεία της ύπαρξης και της ταυτότητάς μας. Κάθε Ενορία είναι μια μικρή Πατρίδα. Η έκδοση αυτού του τόμου είναι το αποτέλεσμα της βαθιάς επιθυμίας μου να μπορέσουν όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες της Γερμανίας να δουν με τα μάτια τους το έργο που επιτέλεσε η χάρη τού Θεού στη γη της αποδημίας, με τη δική τους ανεκτίμητη αρωγή, για πρώτη φορά στο σύνολό του. Πενήντα χρόνια μετά την ίδρυση τής Ι. Μητροπόλεώς μας μπορεί ο κάθε πιστός να ψηλαφήσει το θαύμα της εδραίωσής μας σε όλη σχεδόν τη γερμανική επικράτεια και να χαρεί για αυτό».
-Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την ίδρυση της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας ποιες σκέψεις έρχονται στο μυαλό σας;
“Με αφορμή το πρόσφατο ιωβηλαίο τής Ι. Μητροπόλεώς μας σκέφτομαι κατ’ αρχάς όλους εκείνους τους υπέροχους ανθρώπους, κληρικούς και λαϊκούς, ζώντες και κεκοιμημένους, που με πνεύμα αυτοθυσίας και τίμια προσωπική εργασία συνέβαλαν και συμβάλλουν συνεχώς στο θαύμα τού Θεού στη γη της αποδημίας. Ευλογώ πατρικά όλους τους πιστούς μας και τις οικογένειές τους και προσεύχομαι για την ανάπαυση των ψυχών, εκείνων που δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσά μας. Νιώθω ευγνωμοσύνη προς όλους και προπάντων στον Κύριο της δόξης, διότι, στο διάστημα που παρήλθε, αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε τις απαραίτητες για το μέλλον μας υποδομές. Ολόψυχη είναι η ευχή μου να μετέχουμε με ιερό ζήλο στη ζωή των κατά τόπους Ενοριών μας, να αγκαλιάζουμε και να ενισχύουμε το έργο τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα συμβάλουμε στην κύρια αποστολή μας: να γίνουμε μάρτυρες τής οικουμενικής ομορφιάς της ορθόδοξης εκκλησιαστικής παράδοσης και του ελληνικού πολιτισμού μας».
-Μπορείτε να κάνετε μια σύντομη αναδρομή από τότε ώς τις μέρες μας;
“Θα προσέξατε, ίσως, ότι κάθε φορά που μιλώ για την εδραίωσή μας στη Γερμανία, χρησιμοποιώ τη λέξη θαύμα. Αν θυμηθεί κανείς τις συνθήκες που επικρατούσαν, τότε που έμπαιναν τα θεμέλια στη δεκαετία τού 1960, και λάβει υπόψη του τα πενιχρά μέσα, που είχαμε και έχουμε στη διάθεσή μας, δεν μπορεί να μιλάει παρά μόνο για ένα θαύμα. Οι περισσότεροι φθάσαμε στη Γερμανία με μία βαλίτσα στο χέρι, δίχως εφόδια και προϋποθέσεις, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Οι εργάτες τής πρώτης ώρας ξέρουμε πόσο σκληρά ήταν τα χρόνια εκείνα. Όμως με το ελληνικό φιλότιμο και την αλληλεγγύη, τους φιλέλληνες Γερμανούς φίλους μας και, προπάντων, με τη χάρη τού Θεού και την πνευματική στήριξη της Εκκλησίας μας, ορθοποδήσαμε και κατορθώσαμε να μετατρέψουμε το πικρό σε γλυκύ. Σήμερα μπορούμε να καυχώμεθα εν Κυρίω για την ευλογημένη παρουσία και προσφορά μας στον τόπο που μας υποδέχθηκε. Παύσαμε πλέον να είμαστε οι άγνωστοι Gastarbeiter και γίναμε ισότιμοι συμπολίτες που κερδίζουμε το ψωμί μας με τιμιότητα και αξιοπρέπεια, γεγονός που αναγνωρίζεται επισήμως από τους υπευθύνους της γερμανικής Πολιτείας. Η μοναδική ευχή και ελπίδα μου είναι να συνεχίσουμε την πορεία μας όχι αφομοιωμένοι, αλλά ενσωματωμένοι στη γερμανική πραγματικότητα. Η συμβολή τής Εκκλησίας μας στην κατεύθυνση αυτή είναι ατίμητη».
-Αρκετοί είναι οι νεοεισερχόμενοι Έλληνες τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Με ποιους τρόπους βοηθά αυτή τη νέα μετανάστευση η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας;
“Πράγματι, η διεθνής συγκυρία και η δεινή θέση της πατρίδας μας σ΄αυτή οδήγησαν σ΄ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα των Ελλήνων. Πολλοί από αυτούς καταφθάνουν στη Γερμανία. Από την εικόνα που έχουμε σχηματίσει μέσω των Ενοριών μας, φαίνεται ότι ορισμένοι από αυτούς πληρούν τις προϋποθέσεις για μια τέτοια μεταφύτευση και γι΄αυτό προσαρμόζονται σύντομα και προοδεύουν. Άλλοι πάλι υποβάλλουν τους εαυτούς τους σε νέες περιπέτειες και δοκιμασίες και αναγκάζονται να επιστρέψουν απογοητευμένοι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το καταφύγιο σχεδόν όλων είναι η τοπική Ενορία. Εκεί βρίσκουν κατ΄αρχάς την απαραίτητη ψυχική και πνευματική στήριξη για να μπορέσουν να παλαίψουν στο νέο γι΄ αυτούς περιβάλλον με την πρωτόγνωρη νοοτροπία. Εκεί βρίσκουν πρακτική βοήθεια στα πρώτα βήματά τους, όπως στην εύρεση κατοικίας, στις επαφές με τις γερμανικές δημόσιες υπηρεσίες και στην αναζήτηση εργασίας. Οι Ενορίες μας είναι τα κέντρα αναφοράς, ενότητας και ελπίδας. Το θαυμαστό είναι πως, αν και οι δυνατότητες ή τα μέσα μας είναι περιορισμένα, ο αγώνας μας αυτός αποδίδει συν Θεώ καρπούς. Έχουμε, πάντως, τη συνείδηση ότι κάνουμε απλώς το χριστιανικό καθήκον μας και τίποτε περισσότερο. Βρισκόμαστε στη Γερμανία όχι για να διακονούμαστε, αλλά για να διακονούμε εμείς τον λαό τού Θεού με καθαρή καρδιά και πίστη ανυπόκριτη».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ κ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
Ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος (κατά κόσμον Γεώργιος Λαμπαρδάκης) γεννήθηκε το 1938 στις Βουκολιές Χανίων Κρήτης. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο δημοτικό σχολείο τού χωριού του ενεγράφη στο γυμνασιακό τμήμα τής Θεολογικής Σχολής τής Χάλκης και εν συνεχεία στη Θεολογική Σχολή. Έλαβε το πτυχίο του το 1960 και ακολούθως μετέβη πρώτα στην Αυστρία και μετά στη Γερμανία, όπου και συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογία και τη Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Salzburg (Αυστρίας) και Münster (Γερμανίας), καθώς επίσης και στο πανεπιστήμιο τού τότε Δυτικού Βερολίνου. Το 2006 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας τής Καθολικής Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Βόννης.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1960 στην Πόλη. Το 1964 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην πόλη Eitorf (κοντά στη Βόννη), από τον τότε Μητροπολίτη Γερμανίας Πολύευκτο και, αφού χειροθετήθηκε σε αρχιμανδρίτη, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στην Ενορία Αγίου Νικολάου Βερολίνου. Από το 1964 μέχρι το 1972 υπηρέτησε ως Εφημέριος στο Δυτικό Βερολίνο, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσε εκκλησιαστικά και τους Ορθοδόξους Έλληνες που έμεναν στο τότε Ανατολικό Βερολίνο. Την ίδια εποχή δίδαξε επί εξαετία Ορθόδοξη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο τού Δυτικού Βερολίνου.
Το 1972 η Αγία και Ιερά Σύνοδος τού Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Βοηθό Επίσκοπο τής Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας με τον τίτλο τής παλαιάς επισκοπής Ελαίας. Η χειροτονία του, που ήταν η πρώτη χειροτονία Έλληνα Ορθοδόξου Επισκόπου στη Γερμανία, έγινε στις 26 Μαρτίου 1972 στη Φραγκφούρτη. Ως Βοηθός Επίσκοπος είχε μόνιμη έδρα του το Βερολίνο. Με τις ενέργειές του κτίστηκε στο Βερολίνο ο Ι. Ν. Αναλήψεως τού Σωτήρος, ο πρώτος ελληνικός ορθόδοξος ναός στη Γερμανία. Ως Βοηθός Επίσκοπος εργάστηκε ιδιαίτερα για την αναγνώριση τής Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1980 η Αγία και Ιερά Σύνοδος τού Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Μητροπολίτη Γερμανίας. Η ενθρόνισή του έγινε στις 8 Νοεμβρίου 1980 στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος στη Βόννη.
Από το 1973 μέχρι το 1979 ήταν πρόεδρος τού Οικουμενικού Συμβουλίου Βερολίνου. Το 1978 εξελέγη για πρώτη φορά αντιπρόεδρος τού Συμβουλίου τών Χριστιανικών Εκκλησιών Γερμανίας, αξίωμα που κατείχε συνεχώς μέχρι το 2007. Από το 1976 μέχρι το 1982 ήταν αντιπρόεδρος τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Εκκλησιών για Θέματα Αλλοδαπών Εργαζομένων, που έχει την έδρα της στις Βρυξέλλες.
Από το 2006 διατελεί Πρόεδρος τής Επιτροπής τής Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Γερμανία (KOKiD) και Πρόεδρος τής Συνελεύσεως των Επισκόπων τής KOKiD. Με την ίδρυση τής Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως στη Γερμανία (OBKD), που διαδέχθηκε την KOKiD το 2010, ανέλαβε ex officio την Προεδρία της, σύμφωνα με τις αποφάσεις τής Δ´ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως.
Ως Μητροπολίτης Γερμανίας εξελέγη πρόεδρος τής Επιτροπής τού Οικουμενικού Πατριαρχείου για τον διμερή θεολογικό διάλογο με την Ευαγγελική Εκκλησία τής Γερμανίας (EKD). Επίσης είναι συμπρόεδρος τής Κοινής Επιτροπής τής Γερμανικής (Ρωμαιοκαθολικής) Επισκοπικής Διασκέψεως (DBK) και της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως στη Γερμανία (OBKD), καθώς επίσης και συμπρόεδρος τής Επιτροπής τής Ευαγγελικής Εκκλησίας τής Γερμανίας (EKD) και της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως στη Γερμανία (OBKD). Από το 1996 είναι πρόεδρος τού Οικουμενικού Συμβουλίου τής Γερμανίας για την υποστήριξη ορθοδόξων ιερέων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούνται στη Γερμανία.
Ο Μητροπολίτης Γερμανίας έχει τιμηθεί με ανώτατα πολιτειακά και εκκλησιαστικά παράσημα. Το 1980 τιμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο τής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τής Γερμανίας κ. Karl Carstens με τον Σταυρό Αξίας τής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τής Γερμανίας, το 1992 από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Johannes Rau με το Παράσημο Αξίας τού κρατιδίου τής Β. Ρηνανίας – Βεστφαλίας, το 1994 με το παράσημο τού Ανωτέρου Ταξιάρχου τής Ελληνικής Δημοκρατίας από τον τότε Πρόεδρο Κωνσταντίνο Καραμανλή και το 2009 από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Christian Wulff με τον Σταυρό Αξίας τού κρατιδίου τής Κάτω Σαξωνίας.
Ονομαστήρια: 15 Ιουνίου.
