-Εκφράζονται φόβοι, ότι η μακρόχρονη ποινική περιπέτεια, χωρίς δυνατότητα διεξόδου, όσων κατηγορούνται για φορολογικό αδίκημα, θα λειτουργήσει στην πράξη ως αντικίνητρο για την γρήγορη πληρωμή φόρων και προστίμων.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Κανένας πολίτης δεν θα μπορεί στο εξής να γλιτώσει από την ποινική δίωξη για φοροδιαφυγή, ακόμα και αν πληρώσει εκ των υστέρων όλες τις οφειλές του, ενώ πολύ δυσκολότερα θα μπορεί να «ξεμπερδέψει» με την ποινική εμπλοκή του, εάν χρωστά στο Δημόσιο.
Αυτό προκύπτει από γνωμοδοτήσεις της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με τις οποίες καθίσταται σχεδόν αδύνατη η απεμπλοκή από την ποινική διαδικασία όσων φοροδιαφεύγουν, ακόμα και αν μετά πληρώσουν τις οφειλές τους.
Συγκεκριμένα, δύο γνωμοδοτήσεις-σοκ της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, που αναδεικνύουν τα νομοθετικά κενά και τις νομολογιακές αντιφάσεις, προκαλούν «πονοκέφαλο» σε εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενους και οφειλέτες του Δημοσίου, καθώς διαπιστώνουν ουσιαστικά, ότι είναι σχεδόν αδύνατη η απεμπλοκή τους από πολύχρονες ποινικές περιπέτειες, σε αντίθεση με το μέχρι πρόσφατα ισχύον καθεστώς.
Η ποινική περιπέτεια, χωρίς δυνατότητα διεξόδου, όσων κατηγορούνται για φορολογικό αδίκημα, θα λειτουργήσει στην πράξη ως αντικίνητρο για την γρήγορη πληρωμή φόρων και προστίμων, εμποδίζοντας την εισροή σημαντικών κεφαλαίων στα κρατικά ταμεία
Οι εισαγγελικές γνωμοδοτήσεις θα προβληματίσουν έντονα και το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης και αναμένεται να οδηγήσουν άμεσα σε νομοθετικές αλλαγές, αφού η αναπόφευκτη, πλέον, ποινική περιπέτεια (ή η επιμήκυνσή της), χωρίς δυνατότητα διεξόδου, θα λειτουργήσει στην πράξη ως αντικίνητρο για την γρήγορη πληρωμή, εμποδίζοντας την εισροή σημαντικών κεφαλαίων στα κρατικά ταμεία.
Μέχρι τώρα, όποιος κατηγορείτο για οποιοδήποτε φορολογικό αδίκημα (απόκρυψη εισοδήματος, εικονικά ή πλαστά φορολογικά στοιχεία, μη έκδοση αποδείξεων κλπ.) μπορούσε να «μπλοκάρει» ή να ανατρέψει εκ των υστέρων την ποινική του δίωξη (για κακούργημα ή πλημμέλημα) μέσα από διαδικασίες διοικητικού (στις αρμόδιες φορολογικές Αρχές) ή δικαστικού συμβιβασμού (π.χ. στο πλαίσιο φορολογικής δίκης). Αυτό γινόταν, εφόσον αποδεχόταν να πληρώσει τις σχετικές οφειλές (φόρους, προσαυξήσεις, πρόστιμα), όπως αυτές καθορίζονταν με τις εκάστοτε ευνοϊκές ρυθμίσεις, που παρείχαν κίνητρα (π.χ. η πρόσφατη νομοθεσία περί 100 δόσεων). Η πληρωμή αυτή «ξεκαθάριζε» κάθε ποινική εμπλοκή για φοροδιαφυγή ή και άλλα συνακόλουθα αδικήματα (π.χ. ξέπλυμα).
Έχει απενεργοποιηθεί και καταργηθεί σιωπηρά η νομοθετική ρύθμιση, που εδώ και 18 χρόνια επέτρεπε να εξαλειφθεί το αξιόποινο, για όποιον πλήρωνε εκ των υστέρων τον φόρο
Τώρα, όμως, η ποινική αυτή «ασυλία» σταματά, καθώς η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου,μαπαντώντας σε σχετικό ερώτημα της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων, διαπιστώνει, ότι με την ισχύ του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ Ν. 4254/14), καταργήθηκε κάθε δυνατότητα διοικητικού ή δικαστικού συμβιβασμού σε υποθέσεις φοροδιαφυγής. Κατά τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ.Ν. Παντελή, ο οποίος είναι επόπτης ερευνών για οικονομικά αδικήματα, αυτό σημαίνει, ότι έχει απενεργοποιηθεί και καταργηθεί σιωπηρά και η νομοθετική ρύθμιση, που εδώ και 18 χρόνια (Ν. 2523/97) επέτρεπε να εξαλειφθεί το αξιόποινο, για όποιον πλήρωνε τον φόρο κλπ. (με βάση τις ευνοϊκές ρυθμίσεις).
Ετσι, αν η Εφορία «τσιμπήσει» οποιονδήποτε για μικρή ή μεγάλη φορολογική παράβαση, είναι υποχρεωμένη να ζητήσει την άμεση (εντός μηνός) ποινική του δίωξη (για πλημμέλημα ή για κακούργημα, εφόσον ο φόρος ξεπερνά τα 150.000 ευρώ) και θα πρέπει να δικαστεί ή και να προφυλακιστεί, χωρίς να μπορεί τίποτα να σταματήσει την ποινική περιπέτεια.
Όσοι διώκονται για φοροδιαφυγή μετά το 2008 θα κατηγορούνται και για «ξέπλυμα χρήματος»
Και αυτό, γιατί καταργήθηκε, ρητά μεν η δυνατότητα συμβιβασμού (διοικητικού, δικαστικού), σιωπηρά δε και το κίνητρο της εξάλειψης του αξιόποινου. Μάλιστα, όσοι διώκονται για φοροδιαφυγή μετά το 2008 (βασικό αδίκημα) θα κατηγορούνται και για «ξέπλυμα χρήματος».
Τα τελευταία χρόνια, υπό την «Δαμόκλειο σπάθη» της Ποινικής Δικαιοσύνης, πολλοί πλήρωσαν μεγάλα χρηματικά ποσά, πετυχαίνοντας την παύση της δίωξης. Ωστόσο, με την κατάργηση της «ασυλίας» είναι πολύ αμφίβολο, αν θα πληρώσει κάποιος τα οφειλόμενα, εφ’ όσον θα έχει έτσι κι’ αλλιώς την ποινική περιπέτεια ή αν θα περιμένει να ξεκαθαρίσει η υπόθεσή του, μετά από χρόνια στα φορολογικά δικαστήρια.
