Η Γενοκτονία των Αρμενίων

Θεοφάνης Μαλκίδης. (έκδοση στην ελληνική, αγγλική και αρμενική γλώσσα). Εκδόσεις Γόρδιος Αθήνα 2015.

Η Γενοκτονία των Αρμενίων, το Medz Yeghern-«μεγάλο έγκλημα»- με αποκορύφωμα τον Απρίλιο του 1915 με τη δολοφονία των ηγετών του Αρμενικού έθνους, αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σχέδια εξόντωσης και βιαιοτήτων που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, υλοποίησαν το πρόγραμμα δολοφονιών και διωγμών των Αρμενίων διακόπτοντας με αυτόν τον τρόπο την μακροχρόνια βιολογική και πολιτιστική τους παρουσία στην Ανατολή. Οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί ακολουθώντας τις ιδέες του εθνικισμού, σχεδίασαν και υλοποίησαν την πρώτη Γενοκτονία του 20ου αιώνα, που έμελλε να αποτελέσει και πρότυπο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και δύο δεκαετίες αργότερα για το Ολοκαύτωμα. Άλλωστε αυτοί που μελέτησαν την Γενοκτονία των Αρμενίων, επισήμαναν τις εκπληκτικές ομοιότητες με άλλα μαζικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν τα επόμενα χρόνια, αναφέροντας τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ ως τους “δασκάλους” του Χίτλερ.
Η Γενοκτονία των Αρμενίων στοίχισε τη ζωή σε 1.500.000 και πλέον ανθρώπους και δημιούργησε αμέτρητους πρόσφυγες που κατέφυγαν σε όλον τον κόσμο. Το βιβλίο αυτό, στην ελληνική, αρμενική και αγγλική γλώσσα, αποτελεί μία συμβολή στο διεθνές ζήτημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, που εδώ και δεκαετίες αφορά ολοένα και περισσότερους ανθρώπους ως ηθικό, πολιτικό και ιστορικό θέμα, ως ζήτημα δικαιοσύνης και αλήθειας.
Είναι βέβαιο ότι χωρίς τους Αρμένιους αγωνιστές της αλήθειας και τους συναθλητές τους σε όλον τον πλανήτη, η περιοχή που γνώρισε πολλά και συνεχή εγκλήματα, δηλαδή η Μικρά Ασία, ο Καύκασος, ο Εύξεινος Πόντος, η Θράκη, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος θα μάθαινε τη συρρικνωμένη εκδοχή της Αρμενικής ιστορίας. Και το χειρότερο: θα γνώριζε την Νεοτουρκική και τη Κεμαλική της εκδοχή, δηλαδή το φασισμό, τον ολοκληρωτισμό και την ιδεολογία του θανάτου.
Ο αγώνας των Αρμενίων παρότι διεξήχθη και διεξάγεται σε δύσκολους καιρούς και συνθήκες, έφερε αποτελέσματα και θα φέρει και άλλα. Οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας από κράτη και φορείς (θα) είναι αποτέλεσμα της συνέχειας, της συνέπειας και της σοβαρότητας που διακρίνει τους αγωνιστές της αναγνώρισης. Αρμένιους και χιλιάδες συνοδοιπόρους τους σε όλον τον πλανήτη. Επιπλέον εμπνέει τους ανθρώπους που στηρίζονται και ενδυναμώνονται από τη μνήμη. Άλλωστε η απόφαση και η πράξη της Αρμενικής εκκλησίας να αγιοποιήσει τα 1.500.000 θύματα της Γενοκτονίας είναι πραγματικά συγκλονιστική!
Σύντομα, μετά από το σεβασμό και τη συνέπεια που δείχνει ο Αρμενικός λαός και οι συμπαραστάτες του, στην μνήμη και τα θύματα της Γενοκτονίας, ως αποτέλεσμα της σοβαρής προσπάθειας που κάνουν, θα δουν τους καρπούς της αγωνιστικότητάς τους. Ο αρ­με­νι­κός λαός θα ζή­σει τα επό­με­να χρό­νια ι­διαί­τε­ρες και μο­να­δι­κές στιγ­μές ως απο­τέ­λε­σμα των προ­σπα­θειών του για α­να­γνώρι­ση της γε­νο­κτο­νίας. Εκατό χρόνια μετά την κορύφωση της Γενοκτονίας ο αγώνας συνεχίζεται. Η ιστορία, το δίκαιο και η αλήθεια θα νικήσει!

Ο Θε­ο­φά­νης Μαλ­κί­δης γεν­νή­θη­κε στην Α­λε­ξαν­δρού­πο­λη, α­πό γο­νείς πρό­σφυ­γες, α­πό την Αδρια­νού­πο­λη της Α­να­το­λι­κής Θρά­κης, Εί­ναι δι­δά­κτωρ κοι­νω­νι­κών ε­πι­στη­μών και μέ­λος της Διε­θνούς Έ­νω­σης Α­κα­δη­μα­ϊ­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών η ο­ποί­α το 2007 α­να­γνώ­ρι­σε, τη Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων, των Αρ­με­νί­ων και των Ασ­συ­ρί­ων.
Τα κείμενά του έ­χουν με­τα­φρα­σθεί στην αρ­με­νι­κή, αγ­γλι­κή, γαλ­λι­κή, ιτα­λι­κή, ι­σπα­νι­κή, ρω­σι­κή, τουρ­κι­κή, ρουμανική και αλ­βα­νι­κή γλώσ­σα, έχει μεταφράσει στην ελληνική γλώσσα, βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων, ενώ έ­χει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει, ­εκτός και ε­ντός Ελ­λά­δας, εισηγήσεις για το ζή­τη­μα της Γε­νο­κτο­νί­ας των Ελ­λή­νων και των Αρ­με­νί­ων, σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και συναντήσεις.
Μεταξύ αυτών, το 2009 μί­λη­σε στην πρώ­τη εκ­δή­λω­ση των ελ­λη­νι­κών προ­σφυ­γι­κών σω­μα­τεί­ων και της Αρ­με­νι­κής κοι­νό­τη­τας για τη Γε­νο­κτο­νία, στο κτί­ριο του Ο­Η­Ε στη Νέ­α Υόρ­κη, το 2009 επίσης μίλησε για τη Γενοκτονία στην πρώτη κοινή εκδήλωση Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων στη Στοκχόλμη η οποία οδήγησε στην αναγνώριση το επόμενο έτος από το Σουηδικό Κοινοβούλιο της Γενοκτονίας, το 2010 προ­σκλή­θη­κε α­πό τη Δη­μο­κρα­τί­α της Αρ­με­νί­ας και μί­λη­σε στο Γερεβάν στο Διε­θνές Συ­νέ­δριο για τη Σύμ­βα­ση, την Πρό­λη­ψη και την Κα­τα­στο­λή του Ε­γκλή­μα­τος της Γε­νο­κτο­νί­ας, ζητώντας την αναγνώριση της Γενοκτονίας από την Αρμενία, το 2013 προσκλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Αρμενίων και μίλησε στο Συνέδριό της στις Βρυξέλλες, ενώ το 2015 προσκλήθηκε από τη Δημοκρατία της Αρμενίας για να μιλήσει στο Γερεβάν στο παγκόσμιο φόρουμ για τις Γενοκτονίες, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
Το 2009 πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις συ­νο­μι­λί­ες με την ε­πι­τρο­πή του ι­δρύ­μα­τος που εί­ναι υ­πεύ­θυ­νο για τη λει­τουρ­γί­α της ε­λεύ­θε­ρης δια­δι­κτυα­κής ε­γκυ­κλο­παί­δειας wikipedia, το οποί­ο έ­δω­σε την ά­δεια λει­τουρ­γί­ας της wikipedia στην πο­ντια­κή διά­λε­κτο (http//pnt.wikipedia.org)
Το 2007 ε­πι­με­λή­θη­κε το δι­δα­κτι­κό εγ­χει­ρί­διο του Ρό­ναλ­ντ Λε­βί­τσκι για τη «Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων του Πό­ντου» στην αγ­γλι­κή γλώσ­σα (έκ­δοση Σύλ­λο­γος Πο­ντί­ων Σι­κά­γο «Ξε­νι­τέ­ας») και το 2012 το με­τέ­φρα­σε και στην ελ­λη­νι­κή.
Για τη δρα­στη­ριό­τη­τά του στο ζήτημα της ανάδειξης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, καθώς και θεμάτων του Ελληνισμού, έ­χει τιμηθεί τό­σο στο ε­σω­τε­ρι­κό ό­σο και το ε­ξω­τε­ρι­κό.