-Δεκαπλασιάστηκαν οι επενδύσεις τους στην Ευρωπη, φθάνοντας τα 3.36 δισεκατομμύρια δολάρια.
-Στόχος τους είναι να διασφαλίσουν παροχή πρώτης ύλης, να αποκτήσουν εμπορικές αγορές και να αγοράσουν τεχνολογική γνώση.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Εντείνουν την επεκτατική τους οικονομική πολιτική απέναντι στους Ευρωπαίους κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Κινέζοι, που φαίνεται, ότι επιδιώκουν να εξαγοράσουν πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Οι Κινέζοι, εκμεταλλευόμενοι τις ευνοϊκές γι’ αυτούς οικονομικές συνθήκες, που επικρατούν στην γηραιά ήπειρο και κυρίως την πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου, του γιουάν και άλλων νομισμάτων, επιχειρούν να αποκτήσουν τον έλεγχο των μεγάλων εταιρειών παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων στην Ε.Ε…
Αυτό δείχνει, σύμφωνα με ειδικούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους, η εξαγορά της “Pirelli”. Η κινεζική “ChemChina” μπαίνει στο κεφάλαιο του ιταλικού βιομηχανικού κολοσσού. Η μεταβίβαση στοίχισε στους Κινέζους 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ, ήτοι 49 δισεκατομμύρια κινεζικά γιουάν. Τον Μάϊο του 2014 η “Pirelli” στοίχιζε 14 δισεκατομμύρια γιουάν επιπλέον. Από τότε το ευρώ έπεσε 20% απέναντι στο δολάριο, μετά τις κινήσεις της ΕΚΤ για την επανεκκίνηση της ανάπτυξης. Το ευρώ κατρακύλησε απότομα και έναντι του γιουάν.
Το Πεκίνο ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις της χώρας να «διεθνοποιηθούν» για να διασφαλίσουν παροχή πρώτης ύλης, να αποκτήσουν εμπορικές αγορές και να αγοράσουν τεχνολογική γνώση
«Η πτώση της αξίας του ευρώ αποτελεί μια άριστη ευκαιρία για τις επιχειρήσεις της Κίνας να πραγματοποιήσουν επενδύσεις και αγορές σε καλή τιμή» δήλωσε ο Shen Danyang, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εμπορίου της Κίνας. Βέβαια, οι επενδυτικές κινήσεις της Κίνας δεν είναι καινούριες. Το Πεκίνο ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις της χώρας να «διεθνοποιηθούν» για να διασφαλίσουν παροχή πρώτης ύλης, να αποκτήσουν εμπορικές αγορές και να αγοράσουν τεχνολογική γνώση. Την ίδια ώρα η δεύτερη παγκόσμια οικονομία φιλοδοξεί να ανεβάσει την γκάμα των δικών της βιομηχανιών. Αλλά η κινεζική κινητικότητα αναμένεται να επιταχυνθεί, διότι «η Κίνα αναπτύσσεται με εξαιρετική ταχύτητα και γνωρίζει τρομερή επιχειρηματική ανάπτυξη» εκτιμά ο Jörg Wuttke, πρόεδρος της εμπορικής αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Κίνα.
Ως τα τέλη Φεβρουαρίου 2015 οι επενδύσεις της Κίνας στην Ευρώπη δεκαπλασιάστηκαν και αγγίζουν τα 3,36 δισεκατομμύρια δολάρια
Ο κ. Wuttke, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, έκανε λόγο για «συνολική αντεπίθεση της Κίνας στην Ευρώπη». Ως τα τέλη Φεβρουαρίου 2015 οι επενδύσεις της Κίνας στην Ευρώπη πολλαπλασιάστηκαν επί 10 και αγγίζουν τα 3,36 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τις τελωνειακές Αρχές της Κίνας, που ανακοίνωσαν την μεγάλου μεγέθους επένδυση του κινέζικου πετρελαϊκού κολοσσού “CNPC” στην Ολλανδία. Οι επενδύσεις της Κίνας τριπλασιάστηκαν το 2014, σημειώνει. Οσο η Κίνα σαρώνει με τις επενδύσεις της στην Ευρώπη, δεν λείπουν και κάποιες αντιδράσεις. Αυτό μαρτυρούν οι επενδύσεις του “fund Fosun!, που εξαγόρασε το “Club Med” ή η συμμετοχή ενός επενδυτικού ομίλου στο αεροδρόμιο της Τουλούζης.
Τι αγοράζει η Κίνα στην Ευρώπη
Η Κίνα αυτή τη στιγμή εξαγοράζει στην Ευρώπη ξενοδοχεία, αμπελώνες, εταιρείες γάλακτος, ποδοσφαιρικές ομάδες, εταιρείες αυτοκινήτων -η κινεζική “Dongfeng” μπήκε στο μετοχικό κεφάλαιο της “Peugeot Citroën”-, και τίποτα δεν μοιάζει ικανό να την σταματήσει.
«Σήμερα η βιομηχανική πολιτική γίνεται στο Πεκίνο» δήλωσε, εκφράζοντας την λύπη του, ο πρώην επικεφαλής της ιταλικής Κυβέρνησης Ρομάνο Πρόντι. Αλλά οι Κινέζοι προσαρμόζονται και στόχος τους είναι να αποφεύγουν τις διενέξεις. Γι’αυτό, στα μέσα Φεβρουαρίου η κινεζική “Anbang! εξαγόρασε την θυγατρική ασφαλιστική “SNS Reaal” της Ολλανδίας, για να μην προκαλέσει αναταράξεις, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο είχε εξαγοράσει στο Βέλγιο την θυγατρική ασφαλιστική “Delta Lloyd Bank Belgium”. Οι Κινέζοι επενδύουν και σε ευρωπαϊκά ομόλογα, τα οποία προτιμούν από τα αμερικανικά. Το 2015, σύμφωνα με το γραφείο “Dealogic”, 4 επιχειρήσεις αγόρασαν ομόλογα, αξίας 2,82 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε αξία ευρώ από την αρχή του 2015, έναντι 1,92 δισεκατομμυρΐων ευρώ το 2014. Η εταιρεία “State Grid Corporation of China”, η οποία έχει μερίδιο στις επιχειρήσεις ηλεκτρισμού στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, αγόρασε ομόλογα ενός δισεκατομμυρίου ευρώ τον Ιανουάριο του 2015.
Πρακτορείο “Bloomberg”: Η Κίνα θέλει να αγοράσει την Ευρώπη
«Η Κίνα θέλει να αγοράσει την Ευρώπη» αναφέρεται στον τίτλο άρθρου του Λεονίντ Μπερσίντσκι στο αμερικανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο “Bloomberg”, επισημαίνοντας «τον κίνδυνο, που προκύπτει από τις αυξανόμενες επενδύσεις της Κίνας στην Ευρώπη, που δεν είναι λιγότερο επικίνδυνες από εκείνες της Ρωσίας», όπως επισημαίνει, με αφορμή «το πρόσφατο ενδιαφέρον της Κίνας για την αγορά ενός οικοδομικού συμπλέγματος στο Βερολίνο και της βιομηχανίας ελαστικών Pirelli στην Ιταλία».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «έως το 2011, η Κίνα ήταν αποδέκτης ευρωπαϊκών επενδύσεων, αλλά η κρίση χρέους έριξε τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Ορισμένες κυβερνήσεις προέβησαν απεγνωσμένα σε ιδιωτικοποιήσεις, ενώ μεγάλοι όμιλοι έγιναν λιγότερο επιλεκτικοί στην επιλογή επενδυτών. Κινέζοι επενδυτές απέκτησαν την “Volvo” στην Σουηδία, μεγάλο μέρος της “Peugeot-Citroën” και τον οίκο “Sonya Rykiel” στην Γαλλία, το Λιμάνι του Πειραιά στην Ελλάδα, την αλυσίδα “Pizza Express” και διάφορους οίκους μόδας στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Το πρόβλημα μετατρέπεται και σε γεωπολιτικό, αφού οι ευρωπαϊκές χώρες εκχωρούν μέρος της κληρονομιάς τους στην κινεζική Κυβέρνηση
Στην συνέχεια, επισημαίνει μεταξύ άλλων, ότι, «όταν, ωστόσο, παλιές ευρωπαϊκές εταιρείες πέφτουν στα χέρια κινεζικών κρατικών εταιρειών, το θέμα μετατρέπεται και σε γεωπολιτικό. Οι ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή, εκχωρούν μέρος της κληρονομιάς τους στην κινεζική Κυβέρνηση, διευρύνοντας την παγκόσμια επιρροή της. Το άνοιγμα στις κινεζικές κρατικές επενδύσεις σημαίνει επίσης στήριξη ενός καθεστώτος, το οποίο δεν είναι αναγκαστικά φιλικό προς την Ευρώπη και δεν μοιράζεται τις ίδιες αξίες. Δεν είναι επίσης καλύτερο από το να ανοίξουν οι ευρωπαϊκές αγορές στις ρωσικές κρατικές εταιρείες, όπως την Rosneft και την Gazprom, οι οποίες θα αγόραζαν τα πάντα με μόνο σκοπό να ενισχύσουν την διαπραγματευτική δύναμη της Μόσχας στην ΕΕ».
“Η Ευρώπη χρειάζεται μια συνεκτική πολιτική για να διαχειριστεί τις ξένες επενδύσεις, θέτοντας σαφείς οδηγίες για το ποιοί επενδυτές είναι ευπρόσδεκτοι και ποιοί όχι”
Τέλος, στο άρθρο διατυπώνεται επίσης η άποψη, ότι «η Ευρώπη χρειάζεται μια συνεκτική πολιτική για να διαχειριστεί τις ξένες άμεσες επενδύσεις, θέτοντας σαφείς οδηγίες για το τι είναι επιτρεπτό, ποιοί επενδυτές είναι ευπρόσδεκτοι και ποιοί δεν είναι. Γιατί να μην ζητήσει από τις κρατικές εταιρείες να επενδύουν μόνον σε σχέδια πράσινης ανάπτυξης; Θα είχε επίσης νόημα να απαιτηθεί από τις ξένες κρατικές εταιρείες να συνεργάζονται με τοπικούς εταίρους και να αποκτούν μόνο μειοψηφικές συμμετοχές στις ευρωπαϊκές εταιρείες. Στην Κίνα, βέβαια, ακόμη και οι ιδιωτικές εταιρείες μπορούν να χειραγωγούνται από την κυβερνητική πολιτική. Αποτελούν, ωστόσο, παράγοντες της αγοράς και γι’ αυτό θα πρέπει να διέπονται από τους ίδιους κανόνες».