-Οι Ευρωβουλευτές υποστηρίζουν στην μεγάλη τους πλειονότητα, πως “ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε., δεν εκπληρώνει τα απαραίτητα κριτήρια, καθώς 56 από τα τρέχοντα 73 μέτρα αντιντάμπινγκ της Ε.Ε. εφαρμόζονται σήμερα σε εισαγωγές από την Κίνα”.
Επιμέλεια: Ευθυμιος Χατζηϊωάννου.
«H Κίνα δεν είναι «οικονομία της αγοράς», επειδή δεν τηρεί όλους τους κανόνες και τα κριτήρια του “Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου” (ΠΟΕ) και επειδή έχει εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις να κάνει υπερσυγκέντρωση προϊόντων χαμηλής τιμής, το λεγόμενο ʻντάμπινγκʼ, επιχειρώντας να πουλήσει στην Ε.Ε. με τιμές χαμηλότερες, ακόμη και από τις τιμές, που έχει στην εγχώρια της ζήτηση».
Αυτό υποστηρίζουν τα περισσότερα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, που με ψήφισμά τους έκριναν, ότι η Κίνα, ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε., δεν εκπληρώνει τα κριτήρια για να αναγνωριστεί από την Κομισιόν με το καθεστώς της «οικονομίας της αγοράς».
Σύμφωνα με ελληνικά και ξένα δημοσιεύματα, το Ευρωκοινοβούλιο, με ψήφισμα, που εγκρίθηκε την περασμένη εβδομάδα, με συντριπτική πλειοψηφία, καλεί την Κομισιόν να μην αναγνωρίσει καθεστώς “οικονομίας της αγοράς” στην Κίνα. Το Ευρωκοινοβούλιο θεωρεί, ότι το Πεκίνο δεν εκπληρώνει αυτά τα κριτήρια, καθώς, όπως επισημαίνεται στο ψήφισμά του, 56 από τα τρέχοντα 73 μέτρα αντιντάμπινγκ της Ε.Ε. εφαρμόζονται σήμερα σε εισαγωγές από την Κίνα
Ωστόσο, το ψήφισμα αυτό δεν είναι δεσμευτικό για την Κομισιόν, που μπορεί να αποφασίσει μόνη της, μέχρι το Φθινόπωρο, για την στάση, που θα τηρήσει απέναντι στην Κίνα.
“Η Κίνα έχει πάρει το 65% της παγκόσμιας παραγωγής και αυτό το οφείλει κυρίως σε πρακτικές ντάμπινγκ, ενώ η Ευρώπη έχασε το 20% της εργασιακής αγοράς στην βιομηχανΐα της, εξαιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού, που ασκεί η Κίνα”
Η υπόθεση έχει προϊστορία, καθώς το 2001 η Κίνα προσχώρησε στον “Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου” (ΠΟΕ) με προοπτική να λάβει το «καθεστώς οικονομίας της αγοράς» μέσα σε 15 χρόνια, που συμπληρώνονται εφέτος. Τώρα, όμως, που τελειώνει η δεκαπενταετία, προκύπτει το ερώτημα: Τελικά, είναι η Κίνα «οικονομία της αγοράς»;
Για την ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Μαρία Σπυράκη, η απάντηση είναι σαφής και αρνητική. Όπως εκτιμά η ίδια, «η απάντηση είναι “όχι”! Είναι “όχι”, γιατί δεν τηρεί όλους τους κανόνες και τα κριτήρια του “Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου” (ΠΟΕ) και είναι “όχι”, γιατί έχει εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις να κάνει υπερσυγκέντρωση προϊόντων χαμηλής τιμής, το λεγόμενο “ντάμπινγκ”, να επιχειρεί, δηλαδή, να πουλήσει στην Ε.Ε. με τιμές χαμηλότερες, ακόμη και από τις τιμές, που έχει στην εγχώρια ζήτηση η Κίνα».
Η κ. Σπυράκη, διευκρινίζοντας την θέση της, επεσήμανε τα εξής: «Θα αναφέρω μόνον δύο παραδείγματα: Τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, όπου η Κίνα έχει πάρει το 65% της παγκόσμιας παραγωγής και αυτό το οφείλει κυρίως σε πρακτικές ντάμπινγκ, και, βεβαίως τον κλάδο του χάλυβα, όπου τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, καθώς χάθηκαν 85.000 θέσεις εργασίας από το 2008, δηλαδή χάθηκε για την Ευρώπη το 20% της εργασιακής αγοράς, εξαιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού, που ασκεί η Κίνα».
“Η Ε.Ε. και η Κίνα είναι οι δύο μεγαλύτεροι εμπορικοί εταίροι στον κόσμο. Είναι προς αμοιβαίο όφελος, η Κίνα να συμμορφωθεί και να τηρήσει τους κανόνες και η Κομισιόν να το καταστήσει σαφές”
Η κ. Μαρία Σπυράκη ανέφερε ακόμη, πως το γεγονός και μόνον, ότι οι εμπορικές συναλλαγές Ε.Ε.-Κίνας φθάνουν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ την ημέρα, δεν επαρκεί για να αναγνωριστεί η Κίνα ως «οικονομία της αγοράς».
Πρέπει, όμως, να βρεθεί μία λύση, επισημαίνει, η οποία θα εξασφαλίζει τον δίκαιο ανταγωνισμό και την πρόσβαση ευρωπαϊκών προϊόντων στην κινεζική αγορά.
«Υπάρχουν μία σειρά προϊόντα από την πλευρά της Ε.Ε., τα οποία πρέπει να προωθηθούν προς την Κίνα, με ίσους όρους. Ένα από αυτά είναι και το γούνινο ρούχο, που ενδιαφέρει πάρα πολύ τους εξαγωγείς της Δυτικής Μακεδονίας.
Υπάρχει όμως, και μία σειρά προϊόντα από την πλευρά της Κίνας, τα οποία έρχονται στην Ευρώπη με πολύ χαμηλές τιμές, που νοθεύουν τον ανταγωνισμό και αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Για να “χορέψουμε αυτό το τανγκό”, σε κάθε περίπτωση χρειάζονται δύο. Η Ε.Ε. και η Κίνα είναι οι δύο μεγαλύτεροι εμπορικοί εταίροι στον κόσμο. Είναι προς αμοιβαίο όφελος, η Κίνα να συμμορφωθεί, να τηρήσει τους κανόνες και η Κομισιόν να το καταστήσει σαφές», υπογραμμισε η Ελληνιδα Ευρωβουλευτής.
“Πριν από πέντε χρόνια οι Κινέζοι είχαν πλημμυρίσει την ευρωπαϊκή αγορά με παπούτσια, πριν από δύο-τρία χρόνια είχαμε μία παρόμοια κατάσταση στα ηλιακά πάνελ, σήμερα την έχουμε στον χάλυβα, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να φοβούνται, ότι θα χάσουν την δουλειά τους”
Το παράδειγμα της χαλυβουργίας επικαλέσθηκε, μεταξύ άλλων, και ο Γερμανός Χριστιανοδημοκράτης Ευρωβουλευτής, Ντάνιελ Κασπάρυ, αντιπροτείνοντας μία ισχυρή ευρωπαϊκή νομοθεσία “αντι-ντάμπινγκ”. «Είναι σαφές, ότι η Κίνα δεν είναι “οικονομία της αγοράς”, αλλά κρατική οικονομία με κεντρικό σχεδιασμό και πολλές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού» ανεφερε ο Γερμανός πολιτικός. «Πρέπει να μπορούμε να αμυνθούμε σε αυτές τις στρεβλώσεις, για εμάς τους Χριστιανοδημοκράτες αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ήδη πριν από πέντε χρόνια οι Κινέζοι είχαν πλημμυρίσει την ευρωπαϊκή αγορά με παπούτσια, πριν από δύο-τρία χρόνια είχαμε μία παρόμοια κατάσταση στα ηλιακά πάνελ, σήμερα την έχουμε στον χάλυβα, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να φοβούνται, ότι θα χάσουν την δουλειά τους», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Ιδιαίτερα, ο κλάδος της χαλυβουργίας ασκεί έντονη πίεση στην Κομισιόν για την προστασία της εγχώριας παραγωγής απέναντι σε φθηνές κινεζικές εξαγωγές. Κατά την διάρκεια της πρόσφατης συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο, εργάτες του Συνδικάτου Μετάλλου από την Γερμανία διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στο «άνοιγμα» προς την Κίνα έξω από το κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
“Οι Κινέζοι δεν είναι “οικονομία της αγοράς”, είτε λάβουν την πλακέτα, που λέει “οικονομία της αγοράς”, είτε δεν την λάβουν. Και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να προστατέψουμε τις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη”
Πάντως, όπως εκτιμούν οι ειδικοι αναλυτές, το ζήτημα αυτό μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβληματα στις σχεσεις μεταξύ της Ενωμένης Ευρωπης και της Κινας, καθως φαίνεται να υπάρχει μία παρεξήγηση: Για το Πεκίνο η προσχώρηση στον ΠΟΕ πριν 15 χρόνια αποτελούσε ρητή δέσμευση για παροχή «καθεστώτος οικονομίας της αγοράς» εντός 15ετίας, ενώ για πολλούς Ευρωπαίους η «οικονομία της αγοράς» προϋποθέτει και συγκεκριμένα κριτήρια, όπως η αποφυγή πρακτικών ντάμπινγκ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί, όμως, ότι το Πεκίνο δεν εκπληρώνει αυτά τα κριτήρια, καθώς 56 από τα τρέχοντα 73 μέτρα αντιντάμπινγκ της Ε.Ε. εφαρμόζονται σήμερα σε εισαγωγές από την Κίνα.
Στην ερώτηση, «τι πρόκειται να γίνει με την υπόσχεση, που η Κίνα θεωρεί, ότι έλαβε το 2001 για την παροχή «καθεστώτος οικονομίας της αγοράς;» ο Γερμανός Ευρωβουλευτής, Ντάνιελ Κασπάρυ, απάντησε ως εξής: «Δεν θα ήθελα να συζητήσω για το αν και τί είδους υποσχέσεις είχαν δοθεί εκείνη την εποχή, αφού υπάρχουν διαφορετικές νομικές ερμηνείες γι’ αυτό το ζήτημα. Για μένα η ουσία είναι, ότι οι Κινέζοι δεν είναι “οικονομία της αγοράς”, είτε λάβουν την πλακέτα, που λέει “οικονομία της αγοράς”, είτε δεν την λάβουν. Και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να προστατέψουμε τις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Και για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε ένα αποτελεσματικό εργαλείο εμπορικής προστασίας».
“Ας μην ρισκάρουμε, να έρθει αύριο η Κίνα και να απαγορεύσει τις εισαγωγές ελαιολάδου από την Ιταλία, κρασιών από την Γαλλία, μηχανολογικού εξοπλισμού από την Γερμανία, μόνον και μόνον για να μην αναγνωρίσουμε το καθεστώς “οικονομίας της αγοράς”, αλλά να διαπραγματευθούμε, ως ίσος προς ίσον, με την Κίνα”
Αναφορικά με τις τρεις εναλλακτικές επιλογές, που έχει τώρα η Κομισιόν, δηλαδή να αναγνωρίσει την Κίνα ως «οικονομία της αγοράς», να μην την αναγνωρίσει ή να συνδέσει την αναγνώριση με προσωρινούς μηχανισμούς προστασίας σε συγκεκριμένους κλάδους και αναφορικά με
το ενδεχόμενο, να εμπλακεί η Ενωμένη Ευρώπη σε έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, ο κ. Ντάνιελ Κασπάρυ δήλωσε, πως η Ευρώπη δεν έχει συμφέρον να εμπλακεί σε εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.
Ο ίδιος επεσήμανε τα εξής: «Αυτό ακριβώς θα πρέπει να αποφύγουμε. Γι’ αυτό η παράκλησή μου είναι: Ας μην αγωνιζόμαστε για συμβολικές νίκες. Ας μην ρισκάρουμε, να έρθει αύριο η Κίνα και να απαγορεύσει τις εισαγωγές ελαιολάδου από την Ιταλία, κρασιών από την Γαλλία, μηχανολογικού εξοπλισμού από την Γερμανία, μόνον και μόνον για να μην αναγνωρίσουμε το καθεστώς “οικονομίας της αγοράς”. Πρέπει να διαπραγματευθούμε, ως ίσος προς ίσον, με την Κίνα. Οι ίδιοι οι Κινέζοι γνωρίζουν, ότι πολύ απέχουν από το καθεστώς της «οικονομίας της αγοράς». Είναι καλύτερα να διαπραγματεύεσαι, παρά να επισείεις απειλές εμπορικού πολέμου»!
