Διάλεξη σχετικά με τις «ελληνικές εμπειρίες σε στρατόπεδα μεταναστών της Αυστραλίας», πρόκειται να παρουσιάσει η Δρ Αλεξάνδρα Δέλλιου, την Πέμπτη 29 Ιουνίου, στο Ελληνικό Κέντρο, στο πλαίσιοτων Σεμιναρίων Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού, που προσφέρει η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
Ενα μεγάλο κύμα Ελλήνων μεταναστών έφτασε στην Αυστραλία από το 1953 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Οι μισοί από αυτούς είχαν βοήθεια από την αυστραλιανή κυβέρνηση στο πλαίσιο ενός προγράμματος που θεσπίστηκε με την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Μετανάστευση, ενώ ένα μεγάλο μέρος των 15.000 Ελλήνων, πέρασαν μέσα από ένα Μεταναστευτικό Κέντρο Υποδοχής, όπως την Bonegilla (στη Βικτώρια), το Northam (στη Δυτική Αυστραλία), ή το Greta (ΝΝΟ). Οι υπόλοιποι ήρθαν με πρόσκληση άλλων Ελλήνων που διέμεναν ήδη στην Αυστραλία.
Αυτό δημιούργησε ένα εκτεταμένο δίκτυο αλυσιδωτής μετανάστευσης που χαρακτηρίζει το πρότυπο της ελληνικής μετανάστευσης στην Αυστραλία εδώ και δεκαετίες. Δηλαδή, η πλειοψηφία των Ελλήνων μεταναστών στηρίζονταν στην ιδιωτική πρόσκληση, αποφεύγοντας έτσι την προσωρινή στέγαση σε κέντρα υποδοχής μεταναστών.
Η Δρ Δέλλιουστη διάλεξή της, θα εξετάσει την εμπειρία 15 000 Ελλήνων μεταναστών που πέρασαν από την Bonegilla, το μεγαλύτερο και μακροβιότερο Κέντρο υποδοχής και εκπαίδευσης νέων μεταναστών, που βρίσκεται στα σύνορα της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας.
«Ενδιαφέρομαι να διερευνήσωειδικά την ιδέα μιας ελληνικής εμπειρίας των κέντρων υποδοχής.» είπε. «Υπάρχει πράγματι μια τέτοια ελληνική εμπειρία; Εάν ναι, με ποιο τρόπο η συλλογική ελληνική εμπειρία των κέντρων μεταναστών διαφέρει από τις εμπειρίες μεταναστών άλλων εθνικοτήτων που πέρασαν από την Bonegillaστη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1960.»
Το πρώτο θέμα που ξεχωρίζει είναι αυτό του διαχωρισμού των μελών των οικογενειών εντός της Αυστραλίας. Οι όροι της σύμβασης εργασίας δύο ετών σήμαινε ότι οι περισσότεροι υποβοηθούμενοι μετανάστες βιώνουν χωρισμό της οικογένειας σε όλο το δίκτυο κέντρων υποδοχής μεταναστώντης Αυστραλίας.
Στη διάλεξή της η Δρ Δέλλιου θα διερευνήσει το πώς οι Ελληνες μετανάστες, ανταποκρίθηκαν σε αυτούς τους γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Βεβαίως, οι διαφορές μεταξύ των φύλων στην ελληνική μετανάστευση στις αρχές της δεκαετίας του 1950 σήμαινε ότι τα κέντρα θα μπορούσαν να γίνουν χώροι ανδροκρατούμενοι, με «πολύ περιορισμένη οικογενειακή ατμόσφαιρα». «Εγώ ως εκ τούτου, θα διερευνήσω επίσης τα βιώματα των νέων, και μόνο των ανδρών, μέσα στο χώρο του μεταναστευτικού κέντρου,» είπε.
«Τέλος, θα επικεντρωθώ στο πώς τα δίκτυα και οι οργανώσεις που δημιουργήθηκαν από μετανάστες που ήρθαν στην Αυστραλία βοήθησαν αυτούς που διέμειναν σε κέντρα όπως ηBonegilla.»
Η Δρ Αλεξάνδρα Δέλλιου είναι ιστορικός που εργάζονται κυρίως με τις μεταπολεμικές κοινότητες μεταναστών και προσφύγων στην Αυστραλία. Της απονεμήθηκε το διδακτορικό της στην Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης το Μαρτίου του 2015. Έχει δημοσιεύσει έργα πάνω στη μετανάστευση παιδιών, του λαϊκού πολιτισμού, των μεταναστευτικών κέντρων, και της δημόσιας ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομιάς στην Αυστραλία.
Πότε:Πέμπτη, 29 Ιουνίου 2017, 7:00μμ
Πού:ΕλληνικόΚέντρο (Delphi Bank Mez, 168 Lonsdale Street,Μελβούρνη)
Stavros Messinis
