-“Οι ημέρες, που απομένουν μέχρι το ελληνικό δημοψήφισμα, αναμένεται να μετασχηματίσουν αυτό, που χτίστηκε στην Ευρώπη τα τελευταία 60 χρόνια. Μόνον, που κανείς δεν γνωρίζει, τι είδους και σε ποιά κατεύθυνση θα είναι αυτή η μετατροπή”.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
«Η ελληνική κρίση δεν τελειώνει με τον πάταγο μιας έκρηξης, αλλά με ένα δημοψήφισμα». Ο δημοσιογράφος της αμερικανικής εφημερίδας “New York Times”, Νιλ Ιρβάϊν, αναφέρει, πως οι επόμενες ημέρες θα είναι καθοριστικές για όλους.
Μάλιστα, αναφέρει, πως οι ημέρες, που απομένουν μέχρι το ελληνικό δημοψήφισμα, αναμένεται να μετασχηματίσουν αυτό, που χτίστηκε στην Ευρώπη τα τελευταία 60 χρόνια. Μόνον, που κανείς δεν γνωρίζει, τι είδους και σε ποια κατεύθυνση θα είναι αυτή η μετατροπή.
Το σίγουρο είναι, κατά τον αρθρογράφο, ότι οι παρατεταμένες συνομιλίες ανάμεσα στις δύο πλευρές -σε όποιο επίπεδο και αν έγιναν- όχι μόνον δεν έφεραν αποτέλεσμα, αλλά έδειξαν, πόσο δισεπίλυτο είναι το πρόβλημα της Ελλάδας.
“Το «Ναι» σημαίνει, ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την εποχή της λιτότητας, που έχει προκαλέσει τόσο πόνο στους πολίτες της τα τελευταία πέντε χρόνια”
Το ερώτημα, που τίθεται με την μορφή του «Ναι» ή του «Όχι», αναγκάζει τους Έλληνες να σκεφτούν τις δύο εκδοχές της απόφασής τους.
Για τον Ιρβάϊν, το «Ναι» σημαίνει, ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την εποχή της λιτότητας, που έχει προκαλέσει τόσο πόνο στους πολίτες της τα τελευταία πέντε χρόνια, με αντάλλαγμα να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Το «Όχι» σημαίνει, ότι η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ, θα εισάγει δικό της νόμισμα, θα προκαλέσει χρηματοοικονομικό χάος στο άμεσο μέλλον, αλλά θα δημιουργήσει την δυνατότητα ανάκαμψης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, καθώς, μέσω της υποτίμησης, η χώρα θα γίνει ανταγωνιστική.
“Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν, πόσο λίγη δύναμη έχει πραγματικά ο Τσίπρας και η Κυβέρνησή του – ιδιαιτέρως, αν θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ και να βρίσκονται ψηλά στις δημοσκοπήσεις”
Το άρθρο της εφημερίδας “New York Times” επισημαίνει τα εξής: «Η ελληνική Κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας αρνούνται, πως θα συμβούν όλα αυτά και ότι η Ελλάδα δεν θα παραμείνει στο ευρώ, ακόμη και αν απορρίψει τις προτάσεις των δανειστών. Όσα συνέβησαν στην Ελλάδα μέσα στο Σαββατοκύριακο, δείχνουν, πως κάτι τέτοιο είναι αβάσιμο να λέγεται. ΟΙ Έλληνες περίμεναν στις ουρές έξω από τα ΑΤΜ για να σηκώσουν τα χρήματά τους. Ειδικά, μετά την απόφαση της ΕΚΤ να μην αυξήσει τον ELA προς τις ελληνικές τράπεζες. Μια κίνηση, που ανάγκασε την ελληνική Κυβέρνηση να κλείσει τα τραπεζικά καταστήματα και να επιβάλλει έλεγχο κεφαλαίων. Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν είναι σημάδι μιας υγιούς νομισματικής ένωσης. Για να φανταστούμε, τι θα μπορούσε να συμβεί στις ΗΠΑ, εάν ένας νόμος απέτρεπε από τους κατοίκους του Μέριλαντ να στείλουν τα χρήματά τους στην Βιρτζίνια».
Κατά τον Αμερικανό αρθρογράφο, οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν, πόσο λίγη δύναμη έχει πραγματικά ο Τσίπρας και η Κυβέρνησή του – ιδιαιτέρως, αν θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ και να βρίσκονται ψηλά στις δημοσκοπήσεις.
“Το γεωπολιτικό ζήτημα είναι σημαντικό, καθώς μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην Ρωσία, ενώ και η Ένωση, συνολικά, θα φανεί να είναι περισσότερο εύθραυστη”
Και όπως σημειώνει, μπορεί οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη να μην ήταν δίκαιοι με την Ελλάδα, ωστόσο έμειναν σταθεροί στις απόψεις τους και οδήγησαν τους Έλληνες να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο κακές λύσεις.
Ο Ιρβάϊν αναφέρει, πως το 2015 δεν είναι 2010, κάτι που σημαίνει, ότι η Ευρώπη, έπειτα από το πρώτο ξέσπασμα της κρίσης, διαθέτει “όπλα πυρός”, που θα αποτρέψουν την επίδραση και σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία. Το γεγονός, ότι η επανάληψη της ιστορίας της Lehman Brothers, δεν αποτελεί υπόθεση εργασίας, δεν σημαίνει, ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ευχάριστη.
Και το άρθρο καταλήγει: «Το γεωπολιτικό ζήτημα είναι σημαντικό, καθώς μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην Ρωσία, ενώ και η Ένωση, συνολικά, θα φανεί να είναι περισσότερο εύθραυστη. Όλοι θέλουν ένα καλό τέλος στην ελληνική τραγωδία, μόνον που δεν είναι σαφές, τι σημαίνει καλό τέλος».
