38 χρόνια μετρούν από τη δημιουργία του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών Erasmus. Ενός μέσου ώστε οι Ευρωπαίοι πολίτες να έρχονται πιο κοντά μεταξύ τους μέσω της παιδείας. Βέβαια, πολλές φορές σε τέτοια ζητήματα εμπλέκεται η πολιτική.
Κάπως έτσι το πρόγραμμα μπήκε υπό εξονυχιστικό έλεγχο το 2020 υπό την κυβέρνηση Τζόνσον, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας οριστικού τέλους της συνεργασίας ΕΕ – Ηνωμένου Βασιλείου και πλήρους εφαρμογής του Brexit. Ως αποτέλεσμα, το Λονδίνο αποφάσισε να εγκαταλείψει το Erasmus+, κρίνοντας το ιδιαιτέρως κοστοβόρο.
Πέντε χρόνια μετά η απόφαση ανατρέπεται. Η εργατική κυβέρνηση Στάρμερ ανακοίνωσε την επανένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών και ο υφυπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων Νικ Τόμας-Σίμοντς την χαιρέτησε ως «νίκη για τους νέους».
Τι προβλέπεται στη νέα συμφωνία
Η συμφωνία Λονδίνου – Βρυξελλών θα μπει σε εφαρμογή για το ακαδημαϊκό έτος 2027/2028. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να πληρώσει 570 εκατομμύρια λίρες για την χρονιά αυτή ενώ η βρετανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η τιμή είναι εκπτωτική κατά 30%. Μάλιστα, ΕΕ και Βρετανία θα επαναδιαπραγματευθούν, μετά το πέρας αυτής της διορίας, για τον επόμενο επταετή κύκλο του προγράμματος.
Ουσιαστικά πλέον, οι Βρετανοί φοιτητές θα μπορούν να εκμεταλλευτούν πανεπιστήμια στην Ευρώπη για έναν χρόνο, χωρίς επιπλέον δίδακτρα και βέβαια το ίδιο θα ισχύει και για τους Ευρωπαίους. Το πρόγραμμα μάλιστα, δεν αφορά μόνο φοιτητές αλλά και ανθρώπους σε επαγγελματική κατάρτιση και μαθητευόμενους, για αυτό από το 2014 και μετά απέκτησε το σύμβολο «+» στο όνομά του.
Μέχρι πρότινος, η Συντηρητική κυβέρνηση είχε αντικαταστήσει το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus με το βρετανικό πρόγραμμα Turing.
Το Turing, το οποίο πήρε το όνομά του από τον Άλαν Τούρινγκ, τον Βρετανό μαθηματικό που κατάφερε να αποκωδικοποιήσει την κρυπτογραφημένη γερμανική επικοινωνία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε μια πιο παγκόσμια προσέγγιση και φοιτητές μπορούσαν να προσεγγίσουν 150 χώρες, μεταξύ αυτών τον Καναδά, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τώρα, το μέλλον του κρίνεται αβέβαιο, καθώς η κυβέρνηση Στάρμερ δεν διευκρίνισε αν θα κρατήσει και τα δύο προγράμματα.
Αντιδράσεις για το κόστος
Μετά την είδηση της επανένταξης, εκτός από τους φοιτητές, ικανοποιημένοι δήλωσαν κάποιες από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, αλλά και τα πανεπιστήμια. Το κόμμα των Φιλελευθέρων φώναξε εντός της Βουλής των Κοινοτήτων «αλληλούια» ενώ και ο οργανισμός University UK, ο οποίος εκπροσωπεί 142 βρετανικά πανεπιστήμια, δήλωσε ότι είναι «φανταστικά νέα για το Ηνωμένο Βασίλειο» με την διευθύνουσα σύμβουλο του οργανισμού, Βίβιαν Στερν να αναφέρει ότι το Erasmus+ «προσφέρει ευκαιρίες που θα αλλάξουν τη ζωή χιλιάδων φοιτητών».
Όμως, την ίδια ώρα, υπάρχουν αντιδράσεις και επιφυλάξεις σχετικά με το κόστος του προγράμματος. Το Συντηρητικό κόμμα κατηγόρησε την εργατική κυβέρνηση ότι «ενδίδει» στις απαιτήσεις της ΕΕ και ότι «ακυρώνει κρυφά το Brexit». Η σκιώδης υπουργός Παιδείας, Λόρα Τροτ μάλιστα, σχολίασε ως «εξωπραγματικό» το κόστος της επανένταξης.
Πάντως μία ημέρα πριν την επίσημη ανακοίνωση επανένταξης, δημοσκόπηση του YouGov έδειξε ότι το 65% των Βρετανών πολιτών τάσσεται υπέρ του Erasmus+ ενώ ενδιαφέρον έχει και έρευνα του Universities UK, από το 2020, η οποία έδειξε ότι τα πανεπιστήμια έβγαιναν κερδισμένα κατά 243 εκατομμύρια τον χρόνο από το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών, παρά τα κόστη του.
