Με τον τίτλο „Τα Βιολιά της Ελπίδας“ έλαβε χώρα στο ανάκτορο της πόλης Νταχάου ένα κοντσέρτο, στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν τα βιολιά των φυλακισμένων στα γερμανικά Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, Νταχάου, Άουσβιτς, Μπούχενβαλντ, Καουφερινγκ κ.λ.π.
„Τα βιολιά επέζησαν και εξακολουθούν να είναι σε χρήση. Πίσω όμως από κάθε βιολί υπάρχει και μια προσωπική ιστορία και όλη η ιστορία του Ολοκαυτώματος“, σημειώνει χαρακτηριστικά η κ. Brigitta Unger- Richter, διευθύντρια του Τμήματος για τη διατήρηση της ιστορίας στη Νομαρχία Νταχάου.
Η μουσική χρησιμοποιήθηκε μέσα στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης για διάφορους σκοπούς, όπως λ.χ. στα πρωινά και βραδυνά προσκλητήρια, ή σε πορείες. Σε μερικές περιπτώσεις οι κρατούμενοι έπαιζαν μουσικά κομμάτια σε γενέθλια συγκρατουμένων τους, ή στο θάλαμο μελλοθανάτων. ή συνόδευαν μεταφορές πτωμἀτων. Οι ναζιστές δημιούργησαν στη Γερμανία „Ορχήστρες αιχμαλώτων“ και στο Νταχάου δημιούργησαν τη „Μονάδα Μουσικής του Στρατοπέδου“.
Παρά τούτα η μουσική παρείχε στους κρατουμένους ένα είδος καταφυγής, μια βαλβίδα και μια βοήθεια για επιβίωση. Πολλοί εβραίοι επέζησαν του ολοκαυτώματος, λόγω της ενασχόλησής τους στις Ορχήστρες αιχμαλώτων.
Το κοντσέρτο με τον τίτλο „Τα Βιολιά της Ελπίδας“ αναβίωσε τα μουσικά μέλη που παίχθηκαν στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, όπως λ.χ. η σερενάτε του Μότσαρτ „Μια μικρή μουσική νυκτός“, το „Τραγούδι του Νταχάου“ του Χέρμπερτ Τσίππερ, το „Ποιητές και αγρότες“ του Σουππέ κ.α.
Δύο από βολιά του κοντσέρτου είχαν χρησιμοποιηθεί και στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου από τους κρατουμένους, τον αυστριακό Erich Weininger και τον Abram Merczynski.
Επειδή οι ναζιστές είχαν απαγορεύσει τη μουσική εβραίων μουσικοσυνθετών, οι κρατούμενοι έπαιζαν έργα και του εβραίου Felix Mendelssohn Bartholdy, παραπλανώντας τους ναζιστές με ένα άλλο όνομα συνθέτη.
Όλα τα βιολιά του κοντσέρτου , όπως λ.χ. το „Βιολί του Άουσβιτς“ προέρχονται από μια συλλογή του εβραίου κατασκευαστή βιολιών, Ammon Weinstein και του υιού του Avshalom, οι οποίοι, στο εργαστήριό τους στο Τελ Αβίβ, συντήρησαν και συντηρούν επιμελὠς τα μουσικά αυτά όργανα και διέσωσαν τον ήχο τους.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μετά τον πόλεμο εβραίοι διασωθέντες από το ολοκαύτωμα, ή τα παιδιά τους παρέδωσαν τα βιολιά στον κ. Weinstein με την παρακληση να τα αγοράσει, ειδάλλως θα τα κατέστρεφαν. Δεν είθελαν να έχουν σχέση με βιολιά που κατασκευάστηκαν στη Γερμανία, σε μια χώρα με τόσες οδυνηρές εμπειρίες. Μέχρι σήμερα βρίσκονται στο εργαστήριό του κ. Βάινστάιν 70 βιολιά.
Στο κοντσέρτο έλαβε μέρος, ως μουσικός και ο κ. Λόκα Σάλστμαν, υιός του κρατουμένου στο στρατόπεδο Νταχάου (1944-1945) Πέσα Σάλτσμαν.
Στη φωτογραφία ο Πρωτοπρεσβὐτερος Απόστολος Μαλαμούσης με τον κ. Avshalom Weinstein, τον συντηρητή των βιολιών των κρατουμένων στα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεων. Κρατούν στο χέρι τους ιστορικό βιολί του αυστριακού Erich Weininger, που χρησιμοποιήθηκε στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου
Ο εκ Βιέννης Erich Weininger συνελήφθη το 1938, όταν οι ναζιστές εισέβαλαν στην Αυστρία. Μετεφέρθη στο Νταχάου και αργότερα στο Μπουχενβαλντ. Είχε παντα μαζί του το εικονιζόμενο βιολί. Κατά τρόπο θυματουργικό, όπως ο ίδιος περιγράφει, αφέθη ελεύθερος και στη προσπάθειά του να διαφύγει από την τότε ναζιστική Ευρώπη και να καταφύγει στο Ισραήλ,συνελήφθη από τους Άγγλους στο καράβι προς την Παλαιστίνη και εξορίστηκε στο νησί Μauritius. Εκεί μαζί με άλλους εξόριστους δημιούργησε μια μουσική ομάδα που έπαιζε σε πλατείες και καταστήματα του νησιού. Το 1945 επέστρεψε στη Παλαιστίνη. Το βιολί του το χάρισε ο υιός του στο συντηρήτή βιολιών κ. Weinstein.
Στο ιστορικό αυτό κοντσέρτο στο ανάκτορο του Νταχάου παρέστησαν, με πρόσκληση του Νομἀρχη Νταχάου κ. Στέφαν Λεβλ, εκπρόσωποι της βαυαρικής κοινωνίας. Την Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας εκπροσώπησαν ο εφημέριος της Ενορίας Αγίου Στεφάνου Νταχάου, Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Βήχος και ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης.
Οι φωτογραφίες διετέθησαν ευγενώς από την κ. Silke Lein, από τη Νομαρχία Νταχάου.
Με ευχές
Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης
