– Την έντονη δυσαρέσκεια της εξέφρασε η Βουλγαρία, που απειλεί να επιβάλλει έξτρα φόρο στον εξερχόμενο τουρισμό προς Ελλάδα και στις ελληνικές εξαγωγές, αν η Αθήνα επιμείνει στην απόφασή της.
Επιμέλεια: Ευθϋμιος Χατζηϊωάννου.
Την άμεση απόσυρση της διάταξης, που προβλέπει την παρακράτηση φόρου 26% για συναλλαγές με επιχειρήσεις, που έχουν έδρα σε κράτη «μη συνεργάσιμα» ή κράτη με «προνομιακό φορολογικό καθεστώς» ζητεί από την Κυβέρνηση ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος, αλλά και επιχειρηματίες γειτονικών μας χωρών, θεωρώντας ότι παραβιάζει, τόσο το Κοινοτικό δίκαιο, όσο και τις διατάξεις των διεθνών συμβάσεων.
Το επίμαχο άρθρο 21, που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, μέσω του οποίου η Κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει «φρένο» στις “τριγωνικές” συναλλαγές, ορίζει, ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις, που εμφανίζουν στα βιβλία τους ποσά δαπανών, τα οποία καταβλήθηκαν σε επιχείρηση, που εδρεύει σε χώρα μη συνεργάσιμη φορολογικά ή σε χώρα με προνομιακό φορολογικό καθεστώς (Βουλγαρία, Κύπρο) ή σε άλλη συνδεδεμένη με αυτήν επιχείρηση, η οποία δεν έχει συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις περί «φακέλου τεκμηρίωσης» (που προβλέπει ο Κώδικας Φορολογικών Συναλλαγών), θα υποχρεώνεται να πληρώσει φόρο 26% επί των δαπανών αυτών και μόνο εφόσον αποδείξει σε διάστημα 12 μηνών, ότι πρόκειται περί πραγματικής συναλλαγής σε συνήθεις τρέχουσες τιμές αγοράς θα δικαιούται να πάρει πίσω τον καταβληθέντα φόρο.
Επί της ουσίας, δηλαδή, η δαπάνη δεν θα αναγνωρίζεται, μέχρις ότου οι επιχειρήσεις να αποδείξουν, ότι οι συναλλαγές είναι πραγματικές.
“Η διάταξη ανοίγει θέματα αθέμιτου ανταγωνισμού και θα αναγκάσει αρκετές επιχειρήσεις, που έχουν νόμιμες συναλλαγές, να διακόψουν”
Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) με επιστολή του στη Αναπληρώτρια Υπουργό Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, υποστηρίζει, ότι υπάρχουν πολλές συναλλαγές ελληνικών επιχειρήσεων με διεθνείς αντισυμβαλλόμενους, των οποίων η έδρα βρίσκεται σε κράτη «μη συνεργάσιμα» ή κράτη με «προνομιακό φορολογικό καθεστώς». Οι συναλλαγές αυτές είναι απόλυτα αυθεντικές και αναγκαίες για την λειτουργία των επιχειρήσεων και σε καμία περίπτωση δεν καταρτίζονται με σκοπό την απόκτηση φορολογικών πλεονεκτημάτων, υπογραμμίζοντας, ότι η διάταξη αυτή θα έχει επιπτώσεις στην ρευστότητα των επιχειρήσεων στο σημερινό καθεστώς ασφυξίας.
Τέλος στην επιστολή τονίζεται, ότι η διάταξη αυτή θα δημιουργήσει πρόσθετη γραφειοκρατία, η οποία θα δημιουργηθεί για την απόδειξη της αυθεντικότητας συναλλαγών, που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ανάγκη απλοποίησης των φορολογικών διαδικασιών.
Σύμφωνα με πολλούς επιχειρηματίες, η διάταξη αυτή ανοίγει θέματα αθέμιτου ανταγωνισμού. Οι επιχειρηματίες σημειώνουν, ότι η παρακράτηση φόρου 26% (μέχρι να αποδειχθεί η αυθεντικότητα της συναλλαγής) θα αναγκάσει αρκετές επιχειρήσεις, που έχουν νόμιμες συναλλαγές, για παράδειγμα με την Κύπρο, να διακόψουν, προκειμένου να αποφευχθεί η καταβολή μεγάλων ποσών στο ελληνικό Δημόσιο, ως παρακράτηση.
Τι προβλέπει το άρθρο 21 του νομοσχεδίου για την παρακράτηση φόρου 26%
Ειδικότερα, σύμφωνα με την διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του νομοσχεδίου:
1) Δεν αναγνωρίζεται για έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα επιχείρησης το σύνολο των δαπανών, που κατέβαλε προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, που εμπίπτει σε μια από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α. Είναι κατά τον χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά τον χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος «μη συνεργάσιμο».
β. Είναι κατά τον χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά τον χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς.
γ. Είναι συνδεόμενη, εν τοις πράγμασι εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν από τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
δ. Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια – κατ’ επάγγελμα- ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
2) Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ η επιχείρηση οφείλει, προκειμένου να αναγνωριστεί η έκπτωση της δαπάνης, και πριν από την διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη, ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ΄ και δ΄, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύοντα στην Ελλάδα συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί του συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον εντός δωδεκαμήνου από την συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει, ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στον φορολογούμενο.
Η αντίδραση της Βουλγαρίας και η προειδοποίηση του Πρωθυπουργού Μπόϊκο Μπορίσωφ για φορολόγηση των ελληνικών εξαγωγών στην χώρα του και των εξερχόμενωννπρος Ελλάδα Βουλγάρων τουριστών
Την έντονη αντίδραση της Βουλγαρίας προκάλεσε η διάταξη αυτή, ενώ την πρόθεση να επιβάλλει έξτρα φόρο στον εξερχόμενο τουρισμό προς Ελλάδα και στις ελληνικές εξαγωγές, αν η Αθήνα επιμείνει στην απόφασή της για την παρακράτηση φόρου 26%, φέρεται να εξέφρασε ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόϊκο Μπορίσωφ σε Έλληνα Υπουργό.
Ο ίδιος φέρεται να έκανε λόγο για επιβολή φόρου ακόμα και 30% και στην πρώτη αλλά και στην δεύτερη περίπτωση. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, αρκεί να αναφέρουμε, ότι για κάθε Έλληνα, που επισκέπτεται ως τουρίστας την Βουλγαρία, 8 Βούλγαροι κάνουν τις διακοπές τους στην χώρα μας.
Σε επίπεδο ελληνικών εξαγωγών η Βουλγαρία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της χώρας και συγκεκριμένα τον τέταρτο, μετά την Τουρκία, την Ιταλία και την Γερμανία. Συγκεκριμένα πέρυσι εξήχθησαν προς την γείτονα χώρα ελληνικά προϊόντα αξίας 1,339 δισεκατομμυρίων ευρώ από 1,396 δισεκατομμύρια ευρώ, που άξιζαν οι ελληνικές εξαγωγές στην Βουλγαρία το 2013.
Επίσης σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η Βουλγαρία σε συνεργασία με τη Ρουμανία προτίθεται να φέρει το θέμα και στα όργανα της ΕΕ υποστηρίζοντας ότι παραβιάζει το Κοινοτικό δίκαιο.
