Ανήμερα της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας, στις 8 Μαρτίου, ο Όμιλος Γυναικών Πειραιά «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ», τίμησε οκτώ σύγχρονες καρυάτιδες – οκτώ κορυφαίες γυναικείες προσωπικότητες. Το Βραβείο Πολιτισμού έλαβε η Δρ. Δώρα Γιαννίτση, Διδάκτωρ Ιστορικών Επιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, Ηθοποιός και Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού της Μόσχας.
Σε κλίμα έντονης συγκίνησης , πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά η τελετή της απονομής των Βραβείων, στο Αίθριο της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά, μέσα σε μια κατάμεστη, απαστράπτουσα αίθουσα.
Την εκδήλωση παρουσίασε η Επικοινωνιολόγος & Γενική Γραμματέας των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca, Δρ. Βίκυ Μπαφατάκη, βραβευθείσα με το βραβείο Πολιτισμού στα πρώτα Βραβεία Γυναικών «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ» 2014.
Η Πρόεδρος του «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ» ανοίγοντας την εκδήλωση, είπε μεταξύ άλλων: «Επιλέξαμε τη διεθνή Ημέρα της Γυναίκας για την απονομή των βραβείων, εις ανάμνησιν και ως φόρο τιμής σε εκείνες τις απλές γυναίκες που στις 8 Μαρτίου του 1857 ξεσηκώθηκαν στη Νέα Υόρκη διαδηλώνοντας ενάντια στην αδικία, τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τη ληστρική αμοιβή.
Χάρη στους διαχρονικούς, συνεχείς και συνεχιζόμενους αγώνες μπορούμε σήμερα να απονέμουμε βραβεία σε ξεχωριστές γυναίκες.»
Η παγκοσμίως γνωστή Δρ. Βάσω Επισκόπου, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης, Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Βιολογίας – Νευροβιολογίας- Γενετίστρια, έλαβε το Βραβείο Επιστήμης 2015, δηλώνοντας: «Τιμή μου το βραβείο, ευκαιρία να ενθαρρύνω και να εμπνεύσω τις νέες γυναίκες».
Το βραβείο απένειμε: ο Δρ. Αργύρης Ευστρατιάδης.
Το Βραβείο Πολιτισμού έλαβε η Δρ. Δώρα Γιαννίτση, Διδάκτωρ Ιστορικών Επιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, Ηθοποιός και Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού της Μόσχας, η οποία εξέφρασε τη βαθιά της ευγνωμοσύνη στο φιλελληνικό κοινό της Μόσχας. Το βραβείο απένειμε ο Δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης.
Το Βραβείο Μουσικής δόθηκε στη διεθνούς φήμης Σοπράνο, Σόνια Θεοδωρίδου και το απένειμε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Νικήτας Κακλαμάνης. Ο κύριος Κακλαμάνης αποκάλεσε την κα Θεοδωρίδου «…κατά γενική ομολογία-μεγαλύτερη Ελληνίδα σοπράνο μετά τη Μαρία Κάλλας …». Η σπουδαία σοπράνο δήλωσε «νιώθω σαν να επιβραβεύεται όλος ο κόπος και η προσπάθεια».
Η Καθηγήτρια και Συγγραφέας Ναυτιλιακής Ιστορίας Τζελίνα Χαρλαύτη παρέλαβε το Βραβείο Ναυτικής Παράδοσης. Το μήνυμά της προς τις νέες γυναίκες είναι «Προχωρήστε!» Το βραβείο απένειμε ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Γεώργιος Γιακουμάκης.
Το Βραβείο Θεάτρου έλαβε η τόσο ξεχωριστή ηθοποιός Πέγκυ Τρικαλιώτη. Το βραβείο απένειμε ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας. Η γνωστή για το ήθος της ηθοποιός δήλωσε: «Εγώ απλώς παίζω…αυτή είναι η ζωή μου».
Το Βραβείο Λογοτεχνίας δόθηκε στη Ρένα Ρώσση-Ζαϊρη, συγγραφέα –μεταφράστρια, η οποία παρότρυνε τον κόσμο και τις νέες συγγραφείς να φυλάξουν ζωντανό το μικρό παιδί μέσα τους. Το βραβείο απένειμε ο ηθοποιός και συγγραφέας κος Κώστας Κρομμύδας.
Το Βραβείο Αθλητισμού έλαβε η Μαρία Πολύζου, πρωταθλήτρια και προπονήτρια δρόμων αντοχής. Το βραβείο απένειμε ο χρυσός Ολυμπιονίκης Δημοσθένης Ταμπάκος.
Η αθλήτρια δήλωσε πως όλη της η δύναμη προέρχεται από την πίστη της στο θεό και την ψυχή. Είμαστε πρώτα ψυχή, είπε.
Το Βραβείο Γυναικείας Επιχειρηματικότητας δόθηκε στην Φανή Αργυροπούλου, συνιδιοκτήτρια των εταιρειών Πιερία Ερατεινή & Blink Wines, οινολόγο, αρθρογράφο, επιχειρηματία. Η κα Αργυροπούλου δήλωσε ότι υπάρχει θέση για το Ελληνικό κρασί στα καλύτερα διεθνή εστιατόρια. Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος του ΕΒΕΠ & ΕΣΕΕ, Βασίλης Κορκίδης, ο οποίος τόνισε ότι η Ελληνίδες κατέχουν την πρωτιά στον τομέα της επιχειρηματικότητας!
Ο κος Κορκίδης δώρισε στη Φανή Αργυροπούλου και στον Όμιλο «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ», από μια αναμνηστική πλακέτα με το Κηρύκειον, έμβλημα του Ερμή.
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν: ο Δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης , ο Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Νικήτας Κακλαμάνης ,ο Βουλευτής Α΄ Πειραιά και Νήσων κ. Κώστας Κατσαφάδος, η Αντιδήμαρχος και Εντεταλμένη Σύμβουλος Πολιτισμού κα. Ειρήνη Νταιφά, ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Π.N. Γεώργιος Γιακουμάκης, ο Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Υποναύαρχος Γεώργιος Λεβέντης ΠΝ, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων ΣΜΥΝ κ. Σφακτός Ελευθέριος, ο Ακόλουθος της Ρώσικης Ομοσπονδίας στην Αθήνα σε θέματα Πολιτισμού κ.Πιότρ Κούμπρικοβ, ο Οικονομικός Σύμβουλος της Πρεσβείας της Ρωσίας κ. Βαλέρι Νικολάγιεφ, ο Δρ. Αργύρης Ευστρατιάδης , η Καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου Μαίρη Ζηλεμένου, ο Χρυσός Ολυμπιονίκης Δημοσθένης Ταμπάκος, ο Πρόεδρος του ΕΒΕΠ & ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης, ο Μαέστρος Θόδωρος Ορφανίδης, ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας, ο ηθοποιός και συγγραφέας κος Κώστας Κρομμύδας, ο σκηνοθέτης και δημοσιογράφος Άγγελος Σιδεράτος, η συγγραφέας και ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα. Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, βραβευθείσα στα βραβεία Γυναικών “ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ”2014 με το “ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ” , η εικαστικός Δήμητρα Λαμπρέτσα, η μουσικοσυνθέτης και σολίστ Ζωή Τηγανούρια, η δημοσιογράφος και θεατρική παραγωγός Ρούλα Χάμου, ο Εκπρόσωπος Ελληνοαμερικανικής φιλίας κ. Στέφανος Μούσουρας, η εκπρόσωπος της UNESCO Ελλάδος κα. Μαρία Δημητριάδη, η κα. Βάσω Γανοτοπούλου από το Σύλλογο Ατόμων με Ζαχαρώδη Διαβήτη, η επιχειρηματίας κα. Τίνα Κοντάκου βραβευθείσα με το “ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ” 2014, η επικεφαλής της Signature Travel κα. Μαρία Αλιφραγκή , από την Ακαδημία Οπλομαχίας ο κ. Στέφανος Σκαρμίντζος, μέλη και φίλες του Ομίλου.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ δ/ντρια Κ.Ε.Π. Δώρας ΓΙΑΝΝΙΤΣΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ «ΕΞΑΛΕΙΠΤΟΝ» – ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Αγαπητοί φίλοι,
Μικρή απορούσα, όταν παρακολουθούσα στην τηλεόραση, τις τελετές απονομής των κινηματογραφικών βραβείων OSCAR, στο σημείο που οι βραβευθέντες ευχαριστούσαν τις οικογένειές τους, τους γονείς τους, τα παιδιά τους και όλα αυτά μού φαίνονταν αστεία και γραφικά…Αλλά, πράγματι, κάτι τέτοιες στιγμές, όπως η αποψινή, νιώθεις την ανάγκη να ανταποδώσεις και να εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι. Πρώτα απ΄όλα θα επιθυμούσα να ευχαριστήσω τους οργανωτές, τον όμιλο «ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ», την πρόεδρο κα Λάτση και όλο το Δ.Σ. για την πρωτοβουλία τους, για το γεγονός ότι εντόπισαν τη δράση μας εκεί στα βόρεια, στο Μόσχοβα, που εδράζουμε, μάς αξιολόγησαν και σήμερα μάς τιμάτε, μάς βραβεύετε, προβάλλοντας το έργο μας στη Χώρα μας και δίνοντάς μας τη δυνατότητα μιας άμεσης επαφή με τη μητέρα Ελλάδα.
Πώς να μην ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μάς έπλασαν, τους γονείς μας, τους δασκάλους μας , και έχουμε τη χαρά να έχουμε μαζί μας τον παλαίμαχο δημοσιογράφο, ιστορικό, ερευνητή, επί σειρά ετών προϊστάμενο γραφείων τύπου στις πρεσβείες μας στις ΗΠΑ και στη Ρωσία, ιδρυτή του Ιδρύματος Ελληνικών Μελετών με έδρα τη Μόσχα, εξαιρετικό άνθρωπο και φίλο Γιάννη Νικολόπουλο.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους ανθρώπους που είχαν την πρωτοβουλία ίδρυσης του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) το 2005, τους κ.κ. Ανδρέα Ηλιόπουλο, Γιάννη Σιδηρόπουλο, Αλέξανδρο Κεσσίδη, οι οποίοι με εμπιστεύθηκαν, μού έκαναν την πρόταση-πρόσκληση-πρόκληση να αναλάβω εκ των θεμελίων του το συντονισμό και τη διεύθυνση ενός Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού, κάτι που αποτελούσε όραμα και όνειρο από τα φοιτητικά μου χρόνια. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους αυτούς που μάς στήριξαν και μας στηρίζουν άοκνα στα δέκα χρόνια της πορείας μας, και δεν μπορώ στο σημείο αυτό να μην αναφέρω και τους κ.κ. Θεόδωρο Καραφουλίδη και Κωνσταντίνο Κυβρίδη.
Πώς να μην εκφράσουμε τη βαθειά και ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη στο φιλελληνικό κοινό της Μόσχας, στους ομογενείς και τους Ρώσους Φιλέλληνες, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή της ίδρυσή μας ανταποκρίθηκαν στις δράσεις μας, μάς στήριξαν, μάς αγκάλιασαν, και καταγράφουμε το φαινόμενο των 1500 εγγραφών κάθε χρόνο για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
Αγαπητοί φίλοι, απόψε δεν βραβεύομαι εγώ. Στο δικό μου πρόσωπο απόψε αναγνωρίζεται, βραβεύεται και τιμάται η ελληνορωσική σύμπραξη και φιλία. Με τους Ρώσους μάς συνδέουν δεσμοί αιώνων.
Ελλάδα και Ρωσία, Έλληνες και Ρώσοι, δύο λαοί, δύο ιστορίες, δύο πορείες στο χώρο και το χρόνο που συχνά διαπλέκονται, ενίοτε δε ταυτίζονται. Βυζάντιο, χριστιανισμός, μεσαίωνας, Έλληνες λόγιοι και αγιογράφοι στη Ρωσία, ίδρυση το 1687 της Σλαβο-Ελληνο-Λατινικής Ακαδημίας στη Μόσχα από τους αδελφούς Λιχούδη, 18ος αι., Ρώσο-Τουρκικοί πόλεμοι του 18ου αιώνα, μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων προς τη Ρωσία, ίδρυση ελληνικών κοινοτήτων στη Νότιακυρίως Ρωσία, Ναυμαχία Τσεσμέ το 1770, όταν ο ρωσικός στόλος εξολόθρεψε τον τουρκικό πλησίον της Χίου, ίδρυση το 1800 του Ιονίου Πολιτείας (Ναύαρχος Ουσακώφ) του πρώτου στην ιστορία ανεξάρτητου ελληνικού κρατιδίου, ρωσική εκστρατεία στη Μεσόγειο υπό την αρχηγία του άγνωστου στην ελληνική βιβλιογραφίας Ναυάρχου Σενιάβιν, ναυμαχίες του Άθωνα και των Δαρδανελίων το Μάιο και Ιούνιο του 1807 αντίστοιχα, όταν για πολλοστή φορά ο ρωσικός στόλος εξουδετέρωνε τον οθωμανικό στόλο (είχε συμβεί το 1770 στα μάχη του Τσεσμέ, θα επαναληφθεί αργότερα, τον Οκτώβριο του 1827 στο Ναυαρίνο), δραστήρια συμμετοχή της ρωσικής διπλωματίας στην υπόθεση λύσης του Ελληνικού Ζητήματος, θρυλική Ναυμαχία του Ναυαρίνου τον Οκτώβριο του 1827, όταν η ηνωμένος άγγλο-γάλλο-ρωσικό στόλος κατέστρεψε τον Τούρκο-Αιγυπτιακό, Ρωσο-Τουρκικός Πόλεμος 1828-1829 (νίκη της Ρωσίας, Συνθήκη της Ανδριανούπολης στις 14.9.1829, με την οποία η Ρωσία υποχρέωνε την Πύλη να παράσχει στην Ελλάδα αυτονομία και λίγους μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1830, υπεγράφη στο Λονδίνο η Ίδρυση του Ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας) αυτά όλα αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα διασταύρωσης της ιστορικής πορείας των δύο ομόδοξων λαών. Στα τέλη του 18ου αι. και κυρίως κατά τον 19ο αι. οι ελληνορωσικές σχέσεις και η ανάπτυξη του ελληνικού πολιτισμού στη Ρωσία αποκτούν νέα δυναμική, πράγμα στο οποίο συμβάλλει η ενίσχυση των ελληνικών κοινοτήτων στη νότια, κυρίως, επικράτεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η προστασία και τα προνόμια που αυτές χαίρουν εκ μέρους των ρωσικών Αρχών, δεδομένου ότι η ρωσική πολιτική ηγεσία ενδιαφέρεται να εγκαταστήσει ορθόδοξο πληθυσμό στα νότια σύνορά της και τον προσελκύει με σειρά προνομίων (φορολογικές ελαφρύνσεις, εκχώρηση γης, απαλλαγή από στρατιωτική θητεία κ.α.), καθώς και το ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον της ρωσικής κοινής γνώμης απέναντι στα ελληνικά δρώμενα (με γνωστότερη φυσιογνωμία αυτή του θρυλικού Λάμπρου Κατσώνη, στην έπαυλη του οποίου μεταγενέστερα εγκαταστάθηκε το καλοκαιρινό θέρετρο των Τσάρων και εκεί αργότερα πραγματοποιήθηκε, το Φεβρουάριο του 1945, η Διάσκεψη της Γιάλτας).
Αυτή την εγγύτητα των δύο λαών, κατά κύριο λόγο σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, εισπράττουμε και εμείς, που δραστηριοποιούμαστε στο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού από το 2005 και είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι με γεωμετρική πρόοδο αυξάνεται ο αριθμός των ενδιαφερομένων για την ελληνική παιδεία, την ελληνική γλώσσας (τα πρώτα χρόνια οι εγγραφές ανέρχονταν σε 550-600 άτομα ετησίως, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια κυμαίνονται σε 1500 άτομα).
Και είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσουν μαζί μου οι δύο μεγάλοι φίλοι της Ελλάδας, ο Μορφωτικός Σύμβουλος της Πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα κ. Πιότρ Κούπρικοβ και ο Εμπορικός Σύμβουλος της ρωσικής Πρεσβείας κ. Βαλέριι Νικολάγιεφ, η παρουσία των οποίων στην αποψινή μας εκδήλωση αποτελεί έμπρακτη επιβεβαίωση των ως άνω αναφερομένων, καθώς και ο εξαιρετικός σκηνοθέτης κ. Άγγελος Σιδεράτος,, με τον οποίο πρόσφατα βρεθήκαμε για δύο εβδομάδες στο μακρινό Βλαντιβοστόκ, στην Άπω Ανατολή, απέναντι από την Ιαπωνία, δουλεύοντας με το εκεί Ακαδημαϊκό Δραματικό θέατρο την προοπτική ανεβάσματος του «Οιδίποδα Τυράννου» του Σοφοκλή.
Ο Ελληνισμός και ο Φιλελληνισμός στη Ρωσία ανέκαθεν αποτελούσαν ένα τεράστιας σημασίας δυναμικό, που εξασφάλιζε αφ΄ ενός την ευημερία και τη συσπείρωση της ελληνικής κοινότητας στη Ρωσία, τη διατήρηση της εθνικής της ταυτότητας και συνείδησης, αφ΄ετέρου συνέβαλε στην ανάπτυξη του ελληνικού κράτους, καθώς και στην περαιτέρω σύσφιξη των διμερών σχέσεων των δύο ομόδοξων λαών, που τους συνδέει κοινή ιστορική πορεία, κοινοί πνευματικοί δεσμοί, τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων.
Και ειπτρέψατέ μου να ολοκληρώσω με ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Αλεξάντρ Μιλιουκώφ, Ρώσου περιηγητή του δεύτερου ήμισυ του 19ου αι., ο οποίος επισκέφθηκε τη Χώρα μας. Πρόκειται για το 1857, περίοδο μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, όταν η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας όλο και περισσότερο προσανατολίζεται προς τη Δύση, ενώ η επιρροή της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή είναι αποδυναμωμένη. Ο Μιλιουκώφ αναφέρει ότι κατά τον περίπατό του στους πρόποδες της Ακρόπολης και συνοδευόμενος από έναν Έλληνα γνωστό του, με τον οποίο επικοινωνούσε στη γαλλική, συνάντησε έναν ηλικιωμένο Έλληνα βοσκό. Ο βοσκός, στην αρχή, νόμισε ότι ο ξένος περιηγητής είναι Γερμανός, αφού, όμως, έμαθε ότι πρόκειται για Ρώσο “το συνοφρυωμένο πρόσωπο του γέροντα φωτίστηκε. –Ρώσος! – είπε ο γέρος τοποθετώντας το χέρι στην καρδιά, – κάθισε, κάθισε! Οι Ρώσοι είναι προσκεκλημένοι μας! Οι Ρώσοι είναι αδέρφια μας!”[1]
Νομίζω ότι αυτά τα λόγια του Έλληνα βοσκού χαρακτηρίζουν με το βέλτιστο τρόπο τις σχέσεις των δύο λαών διαχρονικά, πρωτίστως σε διαπροσωπικό επίπεδο, σε επίπεδο απλών ανθρώπων, ανεξαρτήτως πολιτικών συγκυριών, ισορροπιών και σκοπιμοτήτων.
Για άλλη μία φορά σας ευχαριστούμε θερμά για την τιμή που μας κάνατε σήμερα!
[1] Μιλιουκώφ Α.Π. Αθήνα και Κωνσταντινούπολη Περιηγητικές σημειώσεις του Α. Μιλιουκώφ το 1857. Μέρος 1. Αγία Πετρούπολη, 1859. Σ. 53.
