Που φιλοξενούνται με εισαγγελική εντολή στα Νοσοκομεία Παίδων!
– Πρόκειται για παιδιά, που έχουν απομακρυνθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον και τα οποία βρίσκουν στέγη, από μερικές ημέρες, έως και χρόνια ολόκληρα, στα Νοσοκομεία αυτά, επειδή οι κρατικές δομές και τα ειδικά Ιδρύματα παραμένουν υποστελεχωμένα, αδυνατώντας να τα δεχθούν!
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου
Eγκαταλελειμμένα για χρόνια βρίσκονται δεκάδες παιδιά και βρέφη στην χώρα μας, τα οποία, κατόπιν εισαγγελικής εντολής, φιλοξενούνται στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία. Το φαινόμενο έχει πάρει τραγικές διαστάσεις, καθώς οι κρατικές δομές και τα ειδικά Ιδρύματα παραμένουν υποστελεχωμένα, αδυνατώντας να τα δεχθούν, με το νοσηλευτικό προσωπικό των εν λόγω Ιδρυμάτων να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου!
Πρόκειται για παιδιά, που έχουν απομακρυνθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον, λόγω παραμέλησης, σεξουαλικής κακοποίησης, βίαιης συμπεριφοράς από πλευράς των γονέων τους ή γενικότερα ακατάλληλων συνθηκών διαβίωσής τους, τα οποία βρίσκουν στέγη στα Νοσοκομεία Παίδων. Ο αριθμός τους, μάλιστα, αυξάνεται τα τελευταία χρόνια αισθητά, λόγω της οικονομικής κρίσης, καθώς οι γονείς τους αδυνατούν να τα συντηρήσουν. Η εικόνα, που αποτυπώνεται στα εν λόγω Νοσοκομειακά Ιδρύματα, είναι τραγική. Μικρά παιδιά μένουν σε χώρους ακατάλληλους για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη, νοσηλεύονται μαζί με άρρωστα παιδάκια, μέχρι να βρεθεί κάποιος χώρος, κατάλληλος να τα φιλοξενήσει. Ο αριθμός των παιδιών μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 60, ενώ ο χρόνος παραμονής τους εκεί, φθάνει τους 7 μήνες ή ακόμη και χρόνια.
“Τα παιδιά αυτά φιλοξενούνται από 7 μήνες μέχρι και μερικά χρόνια στα Νοσοκομεία Παίδων”!
Όπως αναφέρει, συγκεκριμένα, στον Τύπο ο Πρόεδρος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», κ. Δήμος Κωνσταντόπουλος, «οποιοδήποτε παιδί βρεθεί στον δρόμο, είτε προέρχεται από τα φανάρια, είτε είναι κακοποιημένο, είτε έχει γονείς- χρήστες ναρκωτικών, ακόμα και μετά από καταγγελία στην Αστυνομία, έρχεται στο Νοσοκομείο Παίδων. Τα παιδιά αυτά τα μεταφέρουν εδώ για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι για να εξεταστούν και να εξακριβωθεί, ότι δεν πάσχουν από μεταδιδόμενες ασθένειες και ο δεύτερος, επειδή δεν έχουν, πού αλλού να τα πάνε! Σε εμάς φιλοξενούνται, από 7 μήνες μέχρι και χρόνια. Αφού τους γίνονται οι κατάλληλες εξετάσεις, αρχίζει ο Γολγοθάς, με τις Κοινωνικές Υπηρεσίες να ερευνούν το περιβάλλον τους, ερχόμενες σε επαφή με τους οικείους τους. Μέχρι τότε παραμένουν σε δωμάτια, που είναι ακατάλληλα, μαζί με τα ήδη νοσηλευόμενα παιδάκια.
Πηγαίνουν σε όποια Κλινική εφημερεύει, γιατί είναι στην διασπορά. Αναγκαζόμαστε να κλείνουμε θαλάμους, προκειμένου να τα απομονώσουμε, να τα προφυλάξουμε. Είναι διπλά δυστυχισμένα, γιατί νιώθουν, ότι τα φυλακίζουμε, μια που δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, μέχρι να βρεθούν δομές. Οι οποίες, φυσικά, δεν βρίσκονται».
“Το εύρος παραμονής τους είναι από μία ημέρα, μέχρι 7 χρόνια, ενώ διαπιστώθηκε, ότι παιδιά, που έκατσαν πάνω από 30 ημέρες σε νοσοκομείο, το 50% εξ αυτών αρρώστησε”!
Από μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από την Κοινωνική Υπηρεσία και το Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου «Αγία Σοφία», καταγράφηκαν 87 παιδιά τα έτη από το 2008 έως το 2010, 81 παιδιά από το 2010 έως το 2011, 92 παιδιά από το 2011 έως το 2012, 141 παιδιά από το 2012 έως το 2013 και 157 από το 2013 έως το 2014. «Το 2013 καταγράφηκαν επίσημα 183 παιδιά. Λέω επίσημα, γιατί κάποια δεν καταγράφονται. Περνούν από τα Εξωτερικά Ιατρεία και δεν προλαβαίνουν να ανεβούν στις κλινικές, γιατί φεύγουν λάθρα. Μέχρι το 2013 παιδιά με εισαγγελική εντολή δεχόταν μόνον το «Αγία Σοφία», ενώ μετά άρχισαν να γίνονται δεκτά και στα υπόλοιπα Παιδιατρικά Νοσοκομεία.
Το εύρος της ηλικίας τους είναι από λίγων ημερών μέχρι 17 ετών και στην πλειονότητά τους είναι μετανάστες από τις χώρες Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Αλβανία και Ρουμανία. Το 75% είναι παιδιά με οικογενειακά προβλήματα. Οι κύριες αιτίες της παραπομπής τους είναι η παραμέληση και οι κακές συνθήκες διαβίωσης τους, η συναισθηματική και σωματική κακοποίηση, η επαιτεία, η εγκατάλειψη και, τέλος, η σεξουαλική κακοποίηση. Το εύρος παραμονής τους είναι από μία ημέρα, μέχρι 7 χρόνια, ενώ διαπιστώθηκε, ότι παιδιά, που έκατσαν πάνω από 30 ημέρες σε νοσοκομείο, το 50% εξ αυτών αρρώστησε», δηλώνει η κ. Γεωργοσοπούλου, νοσηλεύτρια με μεταπτυχιακό στην παιδική κακοποίηση, η οποία έχει ασχοληθεί με το όλο ζήτημα.
“Οι δομές φιλοξενίας είναι φρακαρισμένες από τον μεγάλο αριθμό παιδιών, που δέχονται και από την ένδεια του προσωπικού, ενώ οι κρατικές υιοθεσίες συνεχίζουν να είναι χρονοβόρες, λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων”!
Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός, ότι οι δομές φιλοξενίας είναι φρακαρισμένες από τον μεγάλο αριθμό παιδιών, που δέχονται, από την ένδεια του προσωπικού, ενώ οι κρατικές υιοθεσίες συνεχίζουν να είναι χρονοβόρες, λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων, αφού στην χώρα μας δεν έχει αναπτυχθεί, όσο θα έπρεπε, ο θεσμός της αναδοχής. Ο Πρόεδρος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», κ. Δήμος Κωνσταντόπουλος, υπογραμμίζει, ακόμη, τα εξής:«Καταλαβαίνετε, ότι αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν μερικές φορές και προβληματικές συμπεριφορές. Αυτή την στιγμή έχουμε 25 στο “Αγία Σοφία” και άλλα 15 στο “Αγλαΐα Κυριακού”. Υπάρχουν στιγμές, ειδικά τα καλοκαίρια, που φτάνουμε να έχουμε 60 τέτοια παιδιά!
Δηλαδή, ίσα με δύο κλινικές. Τo νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να έχει υπό την επίβλεψή του, τόσο τα παιδιά, που βρίσκονται εκεί με εισαγγελική εντολή, όσο και εκείνα, που νοσηλεύονται. Τα παιδιά ηλικίας 15 ετών φεύγουν μόνα τους και γυρίζουν το βράδυ. Είναι μεγάλα και δεν μπορούν να τα κρατήσουν οι δύο νοσηλεύτριες, που βρίσκονται ανά Τμήμα. Αν αυτά πάθουν κάτι, τότε ο μόνος, που θα κατηγορηθεί, είναι αυτές και μόνον αυτές!
“Η δική μας αγκαλιά είναι πάντα ανοιχτή, αλλά, όταν ένα παιδί έρχεται να μείνει μόνιμα στο Νοσοκομείο, δεν μπορεί να ζήσει φυσιολογικά. Πρέπει να φτιαχθούν οι κατάλληλες δομές”!
Αν ένα παιδί φύγει και δεν το βρούμε, τότε πρέπει άμεσα να πάμε στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα και να το αναφέρουμε. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, από τον θυρωρό μέχρι τον Διοικητή, αλλά δεν μπορούμε να τα τιθασεύσουμε. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται επίβλεψη και φροντίδα επί 24ώρου βάσεως. Δεν σας κρύβω, ότι στο παρελθόν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.
Το ύψιστο αγαθό είναι η φυσικά η υγεία των παιδιών και ο Εισαγγελέας φροντίζει γι’ αυτό. Καλά κάνει και έτσι πρέπει! Η δική μας αγκαλιά είναι πάντα ανοιχτή, αλλά, όταν ένα παιδί έρχεται στο Νοσοκομείο, δεν μπορεί να ζήσει φυσιολογικά. Πρέπει να φτιαχθούν οι κατάλληλες δομές. Σε εμάς πρέπει να φιλοξενούνται και όχι να μένουν διά παντός. Ευτυχώς, που υπάρχουν εθελοντές, που βοηθούν, διαφορετικά θα είχαμε δραματικά αποτελέσματα».
