Μιλά στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο δικηγόρος Σταύρος Κωσταντινίδης ένας εκ των εμπνευστών της κίνησης “Βοήθεια για τα παιδιά στην Eλλάδα”.
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.
Τους εμπνευστές της κίνησης της Γερμανίας “Βοήθεια για τα παιδιά στην Eλλάδα” τίμησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Η τιμητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Συνοδικό Μέγαρο, παρουσία του Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου Επισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ, του Υπουργού Εσωτερικών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, του Γενικού Διευθυντή της Φιλανθρωπικής Οργάνωσης της Αρχιεπισκοπής “Αποστολή” κ. Κωστή Δήμτσα, κληρικών και λαϊκών συνεργατών του προγράμματος. Ο Μακαριώτατος απέδωσε πιττάκιο και τιμητικό μετάλλιο πρώτης τάξεως στο όνομα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στον Αρχιερατικό Επίτροπο της Μητρόπολης Γερμανίας, Πρωτοπρεσβύτερο π. Απ. Μαλαμούση, στον Dr. Ludger Hermeler και στον κ. Σταύρο Κωσταντινίδη, οι οποίοι είναι οι εμπνευστές και δημιουργοί της κίνησης “Βοήθεια και τρόφιμα για τα παιδιά της Ελλάδας”, που δραστηριοποιείται στην Γερμανία. Σήμερα ο δικηγόρος Σταύρος Κωσταντινίδης, τοπικός Πρόεδρος του τοπικού Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου (DHW) και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας στο Μόναχο. Μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ.
-Μπορείτε να αναφερθείτε αναλυτικά για την κίνηση “Βοήθεια για τα παιδιά στην Ελλάδα”; Πώς και πότε ξεκίνησε; Και πώς μεταφράστηκε αυτή η βοήθεια;
Η ιδέα γεννήθηκε όταν είδα στην τηλεόραση μια εκπομπή με θέμα φτωχές ελληνικές οικογένειες, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη διατροφή των παιδιών τους και οικονομικές δυσκολίες στην καθημερινότητά τους. Αυτό με συγκίνησε πολύ, το αφιέρωμα συνέχισε να με απασχολεί. Καταρχάς ενημερώθηκα για τις οργανώσεις που ασχολούνται με την υποστήριξη των πολύτεκνων οικογενειών στην Ελλάδα και ξεχώρισα κάποιες από αυτές. Με την υποστήριξη της Ελληνικής Ορθόδοξης Μητρόπολης της Γερμανίας και συγκεκριμένα του Πατέρα Απόστολου Μαλαμούση, συμφωνήσαμε να υλοποιήσουμε την προκείμενη αποστολή με τίτλο «Σώστε τα παιδιά της Ελλάδας» σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Οργάνωση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα «Αποστολή». Ήλθαμε σε επαφή με τη Βαυαρική Κυβέρνηση και με άλλους εμπλεκόμενους θεσμικούς παράγοντες, όπως το αγαθοεργές ίδρυμα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας «Sternstunden e.V». Συνεργαστήκαμε όλοι μαζί και οργανώσαμε στο Μέγαρο Μουσικής του Μονάχου «Münchener Gasteig» το δημοφιλές Κονσέρτο με τη συμμετοχή της Βίκυ Λέανδρος και του γνωστού πρωταγωνιστή της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Tatort», Miroslav Nemec. Η Υπουργός κυρία Haderthauer ανέλαβε την αιγίδα του εγχειρήματος αυτού και επισκέφθηκε για το σκοπό αυτό την Ελλάδα. Στο πλαίσιο της πείρας μου από παρόμοιες πρωτοβουλίες στο παρελθόν (ανακαίνιση του ορθόδοξου ελληνικού ιερού ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μόναχο «Salvatorkirche», ύψους €750.000, ανέγερση ειδικής παρηγoρητικήπτέρυγας στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Μονάχου «Grosshadern» για καρκινοπαθή παιδιά, ύψους €5.500.000, μηχανές παροχής οξυγόνου για πρόωρα νεογνά, ύψους €100.000 στο ίδιο νοσοκομείο), ήξερα τον τρόπο προσέγγισης των εταιριών και από τη συναισθηματική πλευρά. Ήλθα σε επαφή με πολλές εταιρείες που δεσμεύτηκαν να υποστηρίξουν τον καλό σκοπό. Έτσι πετύχαμε, είτε με την πώληση εισιτηρίων για το παραπάνω κονσέρτο είτε με δωρεές εταιρειών και φιλανθρωπικών Οργανισμών, όπως ιδιαίτερα αυτή του παραπάνω ιδρύματος «Sternstunden e.V.» είτε με προσωπικές δωρεές, όπως η ιδιαίτερα ψηλή δωρεά του Προέδρου του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου στο Μόναχο Prof. Dr. Erich Greipl, να διαθέσουμε στην οργάνωση «Αποστολή» ποσό ύψους €530.000.
-Τι αποτελεί για σας η βράβευση της προσπάθειας από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο;
Το εκλαμβάνω ως σημαντική επιβεβαίωση της επιτυχίας της προσπάθειας. Επιτρέψτε μου να επισημάνω στο σημείο αυτό ότι δέχθηκα τη μεγάλη τιμή και παρέλαβα το μετάλλιο με ευγνωμοσύνη, εκπροσωπώντας όμως όλους όσους συνεργάστηκαν και συνέβαλαν για την ευόδωση αυτής της πρωτοβουλίας: ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί να είναι και δεν είναι υπόθεση ενός, αλλά μόνο συλλογική προσπάθεια ατόμων και εταιρειών, που εν προκειμένω μάλιστα το υποστήριξαν και έμπρακτα και όχι μόνο ηθικά και ιδεολογικά.
– Ποιες υποχρεώσεις και ευθύνες σηματοδοτεί μια τέτοια τιμητική διάκριση;
Υπάρχει μια ηθική υποχρέωση να συνεχίζουμε, απ’ όπου έχουμε σταματήσει. Σίγουρα ένας μόνος του δεν μπορεί να καταπραΰνει τη δυστυχία στον κόσμο, μπορεί όμως να αποτελέσει παράδειγμα για τους άλλους, να αναλάβουν ανάλογες πρωτοβουλίες. Χρειαζόμαστε ομαδικό πνεύμα στην κρίση, καθώς μόνο όλοι μαζί είμαστε δυνατοί.
– Εκτιμάτε ότι αρκούν αυτές οι κινήσεις ή θα πρέπει να παρθούν γενναία μέτρα στη χώρα μας στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων;
Όχι, τέτοιες πρωτοβουλίες με κανένα τρόπο δεν αρκούν. Μεμονωμένα όμως αποδεικνύονται ευεργετικές. Με το ποσό που συγκεντρώθηκε και χορηγήθηκε ως δωρεά, μας δόθηκε η δυνατότητα να προμηθεύσουμε τρόφιμα σε πάνω από 1.000 πολύτεκνες οικογένειες για ένα διάστημα 2 χρόνων, όμως όχι σε μόνιμη βάση. Αυτό που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα είναι βιώσιμες μεταρρυθμίσεις, που να διασφαλίζουν την οικονομική ισχύ της Ελλάδας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν βρέθηκαν σε ανάγκη από επιλογή: κανείς δεν επιλέγει να είναι άνεργος ή να στερείται οικονομικών μέσων. Κανείς δεν επιλέγει να εξαρτάται από άλλους και να περιμένει από τον «οβολό» τους. Είναι απαραίτητη μια μεταρρυθμιστική πολιτική στην αγορά εργασίας, ανταγωνιστικότητα, μια κοινωνική μεταρρύθμιση για την ελάφρυνση των ασφαλιστικών ταμείων. Εν κατακλείδι, χρειαζόμαστε την πολιτική βούληση, να εξαλειφθεί ό,τι έφερε την Ελλάδα στην ανάγκη στην οποία βρίσκεται. Σίγουρα αυτό δε γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Πρέπει όμως να γίνει μια αρχή. Η διαδικασία θα πάρει το χρόνο της, ιδίως επειδή η νοοτροπία του Έλληνα δε χαιρετίζει τους νεωτερισμούς. Πρέπει όμως να προχωρήσουμε στην εφαρμογή τους, γιατί το μέχρι τώρα διεφθαρμένο σύστημα, αυτή η λάθος νοούμενη αντίληψη περί δημοκρατίας, δεν έχει πάει την Ελλάδα μπροστά.
Αν οι άνθρωποι δουν ότι στην άκρη του τούνελ υπάρχει φως, αν παρατηρήσουν σιγά-σιγά κινητικότητα στην αγορά εργασίας, αν υπάρξει η προοπτική μιας καλύτερης ζωής, τότε θα είναι πιο πρόθυμοι να υποστούν τις θυσίες.
– Ειδικότερα ποιες είναι οι δικές σας απόψεις για έξοδο της χώρας από την κρίση;
Ίσως πρέπει να συγκεκριμενοποιήσουμε την ερώτηση. Μία έξοδος από την Ευρωζώνη δε βοηθάει απολύτως κανένα. Τα χρέη θα εξακολουθήσουν να υφίστανται. Κανείς δε θα μας δωρίσει χρήματα, επειδή εγκαταλείψαμε την Ευρωζώνη. Ούτε κανείς θα μας ζητήσει να εξοφλήσουμε το χρέος μας σε δραχμές. Και βέβαια, ο ισχυρισμός ότι θα το χρέος μας θα διαγραφεί αυτόματα με την επάνοδο στη δραχμή, αποτελεί ψευδαίσθηση. Αυτό θα είχε νόημα, μόνο αν ήμασταν βιομηχανικό και επομένως παραγωγικό κράτος, οπότε θα μπορούσαμε να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας και να εξάγουμε τα προϊόντα μας σε ανταγωνιστικότερες τιμές. Τέτοιο κράτος δεν είμαστε, δυστυχώς. Επιπλέον δε θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι εισάγουμε το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων υλών, ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ή ακόμα και -εν μέρει- το ηλεκτρικό ρεύμα. Και αυτό θα έπρεπε να το κάνουμε με βάση το ακριβό ευρώ. Δε βλέπω κανένα πραγματικό λόγο για τη συζήτηση αυτή πέρα από το λαϊκισμό.
Πρέπει να προβούμε στις ως άνω μεταρρυθμίσεις με αποφασιστικότητα και τηρουμένων των αναλογιών. Αυτό είναι επίπονο και πλήττει ως επί το πλείστον αυτούς ακριβώς που δεν έχουν ευθύνη για την κρίση. Είμαι κι εγώ πεπεισμένος ότι το Κράτος το έχει καταλάβει αυτό. Δεν έχει άλλη επιλογή. Πρέπει να πετύχει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να ξαναμπεί στην ελεύθερη αγορά. Θα πρέπει να σταθεί ξανά στα πόδια του.
