Συνέντευξη με τη Βικτωρία Ζάρρου.

Επιμέλεια: Βάσω Β. Παππά.

Vas_nikpap@yahoo.gr

 

H 12χρονη Bικτωρία Ζάρρου είναι μια ταλαντούχα κοπέλα με έντονη προσωπικότητα, αποφασιστικό χαρακτήρα και ξεκάθαρες απόψεις για ό,τι την αφορά. Πρόκειται για ένα παιδί με ευγένεια ψυχής, και ιδιαίτερα ευφυές. Πρόσφατα έλαβε μέρος στον Πανελλήνιο Μουσικό Διαγωνισμό του «ΦΙΛΩΝΑ» όπου βραβεύτηκε και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Από την ηλικία των 6 χρόνων ξεκινά μαθήματα μουσικής στο ωδείο «Τσακάλωφ». Συγκεκριμένα εκπαιδεύεται συστηματικά και μεθοδικά στο βιολοντσέλο ενώ παράλληλα μελετά πιάνο και θεωρία. Τα ενδιαφέροντά της επεκτείνονται τόσο στον κλασικό χορό και τη μελέτη ξένων γλωσσών όσο και στον αθλητισμό (ασχολείται με το καράτε), με διακρίσεις σε πανελλήνιους και βαλκανικούς αγώνες.

 

Βικτωρία, τι επάγγελμα ονειρεύεσαι να κάνεις όταν μεγαλώσεις;

 

Ονειρεύομαι να γίνω γιατρός και μάλιστα γυναικολόγος. Είναι ένα επάγγελμα που ξεκίνησε να μ’ αρέσει και να με γοητεύει από τα χρόνια του Δημοτικού και συνεχίζει να μ’ ενθουσιάζει ακόμη. Συνδέεται άμεσα με το φαινόμενο της ζωής και μάλιστα με την έναρξή της. Βέβαια, γνωρίζω ότι η επιλογή του επαγγέλματος είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων και συνθηκών. Θα δούμε μετά από 5 χρόνια εάν τελικά αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

 

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το τσέλο; Ποιοι σ’ έχουν επηρεάσει ώστε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο όργανο;

 

Η ενασχόλησή μου με το τσέλο ξεκίνησε κάπως αστεία. Όταν ήμουν 6 χρονών, οι γονείς μου με έστειλαν στο ωδείο «Τσακάλωφ» της Ηγουμενίτσας προκειμένου να σπουδάσω βιολί και να μυηθώ γενικότερα στη μουσική παιδεία της αρμονίας και του μέτρου. Μάλιστα, επειδή είμαι αριστερόχειρας αγοράσαμε βιολί και κάναμε την ανάλογη μετατροπή στο όργανο για να μπορώ να παίζω. Η κυρία Γκόγκου που μου έκανε τα πρώτα μαθήματα, είχε ειδικότητα στο βιολοντσέλο. Κάθε φορά που έμπαινα στην τάξη και έβλεπα το τσέλο της, με εντυπωσίαζε πολύ με το μέγεθός του. Έτσι, μια μέρα η δασκάλα μου, με έβαλε να παίξω και δοκίμασε τα δάχτυλά μου. Αυτό γινόταν για ένα μήνα. Παρόλο που ήμουν τόσο μικρή, μέσα μου το είχα αποφασίσει. Θα εγκατέλειπα το βιολί και πλέον θα ασχολούμουν με το τσέλο. Η δασκάλα μου σπούδασε στη Μολδαβία και από πολύ νωρίς προσπαθούσε να με μυήσει στη μουσική του τσέλου. Έτσι, μπορώ να πω ότι ο μόνος άνθρωπος που με επηρέασε είναι εκείνη, αφού η περιοχή μας είναι εκτός παροχής βιωμάτων και εμπειριών κλασικής μουσικής.

 

Πρόσφατα πήρες μέρος στον Πανελλήνιο Μουσικό Μαθητικό Διαγωνισμό του «ΦΙΛΩΝΑ» από όπου απέσπασες κι έναν έπαινο. Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που σου έδωσε η μητέρα σου και ποια ο πατέρας σου μετά τη βράβευσή σου;

 

Πράγματι, πρόσφατα, στις 14 Απριλίου έλαβα μέρος στον Πανελλήνιο Μουσικό Διαγωνισμό του «Φίλωνα». Στο διαγωνισμό αυτό με προσανατόλισε η μητέρα μου με κύριο κίνητρο τη στόχευση για περισσότερη μελέτη και δημιουργική απασχόληση αφού η περιοχή μας δεν έχει να μας προσφέρει πολλά σ’ αυτόν τον τομέα. Αυτό που θέλαμε να δούμε ήταν οι απαιτήσεις και μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητές μου μέσα από την αξιολόγηση μιας κριτικής με κύρος. Αρχικά, οι γονείς μου ενθουσιάστηκαν με τη διάκρισή μου, στην πορεία όμως προβληματίστηκαν για τη διαχείριση της εκπαίδευσής μου στο μέλλον. Η συμβουλή των γονιών μου είναι να συνεχίσω ακάθεκτη και ότι εκείνοι θα είναι δίπλα μου στηρίζοντάς με ηθικά και υλικά καθώς η ενασχόληση με το τσέλο είναι δαπανηρή.

 

Αισθάνεσαι χαρισματική;

 

Δεν ξέρω εάν είμαι χαρισματική ή όχι. Εκείνο που συνειδητοποιώ καθημερινά είναι ότι χρειάζεται να κινητοποιήσει κάποιος πολλές δυνάμεις, όπως, θέληση, θάρρος και τόλμη, υπομονή και επιμονή, πείσμα και πάνω απ’ όλα το μαγικό «αεράκι» της αυτοπεποίθησης. Από την ενασχόλησή μου με το καράτε έχω μάθει ότι: biktoria.

 

Τι σημαίνει μουσική για σένα;

 

Η μουσική είναι ένας κόσμος διαφορετικός, όμορφος, με πνευματικές και ψυχικές «ηδονές». Η πόρτα της είναι ανοιχτή για όλους. Βέβαια, άλλοι την ακούν και την απολαμβάνουν ικανοποιώντας το αισθητήριο της ακοής, ενώ άλλοι εισχωρούν στα βαθύτερα και γίνονται πλουσιότεροι με το θησαυρό της. Αισθάνομαι λίγο πιο πλούσια διότι τόλμησα και έκανα ένα βήμα προς τον κόσμο αυτό. Εύχομαι σιγά-σιγά να ανακαλύψω και να απολαύσω τους μεγάλους θησαυρούς της στο μέλλον.

 

Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις με επιτυχία σχολείο και ωδείο;

 

Είναι αλήθεια, ότι όταν οργανώνει κανείς το χρόνο και το πρόγραμμά του μπορεί να πετύχει πολλά. Η καλή οργάνωση και ο προγραμματισμός με απαλλάσσουν από το άγχος και μπορώ να ανταποκρίνομαι με επιτυχία στις υποχρεώσεις μου.

 

Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης είναι λίγο-πολύ «εκτός κυκλώματος». Θα σε ενδιέφερε κάποια στιγμή να εγκατασταθείς στο εξωτερικό ώστε να είσαι πιο κοντά στα ευρωπαϊκά μουσικά τεκταινόμενα;

 

Είναι μια πολύ καλή ερώτηση αυτή. Είναι αλήθεια ότι η περιοχή που ζω δεν μου προσφέρει επιλογές για να ασχοληθώ συστηματικά και μεθοδευμένα. Ίσως, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να μου παρείχε πιο πολλές επιλογές και δυνατότητες για σπουδές αλλά και για συμμετοχή σε μουσικά σύνολα. Η επιλογή του εξωτερικού φαντάζει στο μυαλό μου πιο σίγουρη εάν τελικά αποφασίσω να ασχοληθώ πιο συστηματικά. Συγκεκριμένα σκέφτομαι τη Γερμανία, αφού διαθέτει πολύ καλά πανεπιστήμια και δυνατότητες προγραμμάτων για κλασική μουσική. Για το λόγο αυτό, ασχολούμαι συστηματικά με την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας. Φέτος το καλοκαίρι έχω προγραμματίσει να παρακολουθήσω μαθήματα σε γερμανικό σχολείο και προγράμματα κλασικής μουσικής στην πόλη που θα μένω.

 

Τι σου λείπει περισσότερο όταν έχεις πολύ διάβασμα είτε για το σχολείο είτε για το μουσικό όργανο με το οποίο ασχολείσαι και δεν έχεις χρόνο να πάρεις ανάσα;

 

Τι άλλο να μου λείπει παρά ο χορός. Παρακολουθώ μαθήματα κλασικού μπαλέτου και σύγχρονου χορού. Ο χορός για μένα είναι έκσταση, χαλάρωση και πολλές φορές εκτόνωση από την κούραση των υπόλοιπων δραστηριοτήτων μου. Μου αρέσει πολύ να χορεύω και είναι για μένα μια άλλη μορφή έκφρασης.

 

Τι απολαμβάνεις να παρακολουθείς περισσότερο στην τηλεόραση;

 

Βλέπω και ξαναβλέπω διάφορες ελληνικές σειρές όπως το «Παρά Πέντε», τους «Λατρεμένους Γείτονες» και τους «Βασιλιάδες» γιατί αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα με χιουμοριστική διάθεση. Επίσης, παρακολουθώ αγώνες σκι που είναι το αγαπημένο μου άθλημα, αγώνες μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Πολλές φορές με συνεπαίρνουν ντοκιμαντέρ με ζώα. Ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά παρακολουθώ πάντα τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης. Δεν σας κρύβω ότι ονειρεύομαι κάποτε, αν όχι ως μουσικός, έστω ως ακροατής, να βρεθώ σ’ αυτό το μαγευτικό χώρο και να απολαύσω από κοντά αυτό το μοναδικό όνειρο μουσικής.

 

Βικτωρία, ποιος είναι ο στόχος σου για τα επόμενα χρόνια;

 

Βασικός μου στόχος, είναι να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με επιτυχία, δημιουργώντας τις καλύτερες προϋποθέσεις για την Τριτοβάθμια. Στους ευρύτερους στόχους μου, είναι να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στο χώρο της μουσικής. Βέβαια, ο χρόνος θα δείξει τις ικανότητες, τις αντοχές, τις κλίσεις και τα πραγματικά ενδιαφέροντά μου. Εύχομαι, όλα αυτά που άρχισα να είναι ένα μεγάλο και όμορφο ταξίδι ζωής με πολλές εμπειρίες και βιώματα. Ήδη, αισθάνομαι πλούσια, βρίσκοντας νόημα και ουσία στη ζωή μου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ