Η έκθεση καλλιγραφίας και ποίησης της κας Τζιν-Γιαν Χι που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.

Της Αντωνίας Τρουμπούκη.

Ευχάριστη έκπληξη προκάλεσε σε όλους μας η πρωτότυπη έκθεση με τον παραπάνω τίτλο της Κινέζας καλλιτέχνιδος κας Τζιν-Γιαν Χι, που πραγματοποιήθηκε στην καρδιά της Αθήνας, την Πλάκα, στο κέντρο τέχνης «ΜΕΤΑpolis», Αιόλου 48-50, από 22/11 ως 2/12/1012, υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Ελλάδας-Κίνας. Παρευρέθησαν προσωπικότητες του πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου και πλήθος κόσμου. Την Κινεζική Πρεσβεία εκπροσώπησε η Μορφωτική Ακόλουθος κα Τσεν Σιάο.

Στην σκιά της Ακρόπολης την βραδυά των εγκαινίων χαρήκαμε τους είκοσι πίνακες εικαστικής παρουσίασης της ποίησης μέσω Ελληνικής γραφής και Κινεζικών ιδεογραμμάτων. Ακούσαμε μαγεμένοι στίχους, που από μέσα τους ανάβλυζε θαρρείς με μεταφυσικό τρόπο η μελωδία της συνεύρεσης Ελληνικής και Κινεζικής σκέψης.

Η άψογη λογοτεχνική παρουσίαση στα ταξίδια του νου και της ψυχής, με την παραστατικότητα των εικόνων, τον λεκτικό πλούτο, την εκφραστική καθαρότητα της σκέψης, εντυπωσίασαν όλους μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε στίχους από το ποίημα «Τα Κρίνα της Σαντορίνης»:

 

Σε μια νύχτα μέσα

Απ’ το ηφαίστειο, η Ατλαντίδα αφανίσθηκε

Κι η αφιλόνικη πολιτεία σε τραγωδία, αίφνης μετέπεσε.

Του Δία η βουλή και των Θεών, στης μνήμης τ’ άδυτα ρίφθηκε.

Έτσι, ένας προαιώνιος στη Γη πολιτισμός

Σε βαθύαλη σιγή βυθίστηκε.

Αλλ’ η ηφαιστειογενής στάχτη το κάλλος διατήρησε αθάνατο.

Στης Θήρας τις νωπογραφίες επάνω κοίτα,

(Πώς) ειρηνικά κι εύθραυστα τα κρίν’ ατέρμον’ ανθίζουν.

Ω, της Σαντορίνης κρίνα,

Διαχρονική ομορφιά και αρμονία!…

 

Θεωρήσαμε σκόπιμο ως καλύτερο η ίδια να μας μιλήσει για το πνευματικό της τόλμημα. Χαρακτηριστικά μας είπε:

 

«Η Κινεζική Γλώσσα είναι ιερογλυφική. Συνεπώς εξ’ αρχής, εμπεριέχει την ομορφιά ενός πίνακα. Διαφορετική από τις παραδόσεις της δυτικής καλλιγραφίας, η κινεζική καλλιγραφία, είναι η απαρχή της κινεζικής ζωγραφικής.

Όπως αναφέρει και ο Πικάσο, εάν είχε γεννηθεί στην Κίνα δεν θα ήταν ζωγράφος αλλά καλλιγράφος.

Οι καλλιτεχνικές μορφές της κινεζικής καλλιγραφίας είναι πλούσιες. Ιδεογράμματα και κείμενα μπορεί να χαραχθούν ή να γραφτούν πάνω σε χαλκό, κεραμικό, πέτρα, ρυζόχαρτο ή και σε παραδοσιακό πάπυρο.

Ως αρχαία παραδοσιακή τέχνη, διακοσμεί ιερούς ναούς αλλά και σπίτια. Οι αρχαίοι Κινέζοι ποιητές κληρονομούν μια παράδοση την οποία ακολουθούν και εξελίσσουν, χαράζοντας σε πέτρες στα βουνά ή σε παπύρους στα ποιήματά τους μέσω της εξαιρετικής τέχνης τους.

Εδώ η καλλιγραφία μετουσιώνεται σε καλλιτεχνική μορφή έκφρασης των ποιημάτων. Συνεπώς είναι μια τέχνη αυτούσια και ανεξάρτητη από τα γραφόμενα που καθρεφτίζει.

Είμαι μια Κινέζα ποιήτρια που διαμένω στην Ελλάδα. Η «Ελλάς», η χώρα του φωτός, μου δίνει την ευχή της τροφοδοτώντας με συγχρόνως με έμπνευση να δημιουργήσω. Έχω γράψει πολλά ποιήματα για την Ελλάδα, που υμνούν την ομορφιά της ιστορίας, της μυθολογίας, των μοναδικών πολιτιστικών συμβόλων της και των φυσικών της τοπίων.

Αλλά, εάν η ποίηση είναι γραμμένη μόνο στα Κινεζικά, παρ’ όλο που οι Έλληνες θα καταλάβαιναν τη χάρη της καλλιγραφίας, δεν θα καταλάβαιναν το νόημα των ποιημάτων. Ευτυχώς, τα ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά από την κα Μαρία Βαμβακίδου, μια εξαιρετική μεταφράστρια και φιλόλογο, και θα εκδοθούν σε μια δίγλωσση ανθολογία (Κινεζική / Ελληνική Έκδοση) με τίτλο «Τα Κρίνα της Σαντορίνης».

Για να μπορέσουν να συνδιαλεγούν τα δύο κλασσικά ιδεώδη, με αμεσότητα, ακολούθησα μια διαφορετική προσέγγιση και δημιούργησα μια καινοτόμο μορφή έκφρασης, δηλαδή να μεταφέρω τα μεταφρασμένα και απεικονισμένα στα Ελληνικά ποιήματά μου ζωγραφισμένα και με το Κινεζικό παραδοσιακό πινέλο. Όλα αυτά διαμορφώνουν την προέλευση αλλά και τον σκοπό της καλλιγραφίας και της ποίησης.

Εν κατακλείδι, θα αγγίξετε την Κινεζική καρδιά μου και την Ελληνική μου ψυχή. Θα δείτε την κόρη της Μνημοσύνης, την Σαπφώ ή την Μούσα που είναι ελεύθερη και ανέμελη και θα εμβαθύνετε στην ομορφιά των κλασσικών τραγωδιών.»

 

Εμείς την συγχαίρουμε και την ευχαριστούμε ολόψυχα καθώς και της ευχόμαστε καλή επιτυχία και συνέχιση του έργου της.

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ