-“Η μαζική εισροή μεταναστών έχει υπονομεύσει πολλές από τις υπάρχουσες συμφωνίες της ΕΕ για την μετανάστευση, ενώ η Συμφωνία του Δουβλίνου έχει καταρρεύσει και εντάσεις έχουν εκδηλωθεί σ΄ολόκληρη την ήπειρο”.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Το αμερικανικό Κέντρο στρατηγικών αναλύσεων και μελετών “Stratfor”, σε μια εκτενή ανάλυσή του για το προσφυγικό πρόβλημα, που απειλεί πλέον όλη την Ευρώπη, επιρρίπτει ευθύνες στην αναποφασιτικότητα της Γερμανίας να δώσει λύση, αλλά και στην ελληνική Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία κατηγορεί για την “χαλάρωσή” της στην υποδοχή μεταναστών και προσφύγων από την Μέση Ανατολή.
Το αμερικανικό think tank παρουσιάζει την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να κινείται και σ΄ αυτό το ζήτημα με βάση τα ποσοστά δημοφιλίας της στην γερμανική κοινή γνώμη, η οποία δεν θέλει άλλους μετανάστες στο γερμανικό έδαφος.
Όπως επισημαίνει, το 2014 η πιο “δημοφιλής” διαδρομή μεταναστών προς την Ευρώπη ξεκινούσε από την βόρεια Αφρική και κατέληγε στην Μάλτα και την Ιταλία.
Το 2014, 170.000 άνθρωποι επεχείρησαν αυτό το ταξίδι, η συντριπτική πλειοψηφία από τις αφρικανικές χώρες, με 25% (περίπου 42.000) να προέρχονται από τη Συρία. Μέχρι στιγμής το 2015, οι αριθμοί αυτοί, σ΄ ότι αφορά σ΄ αυτή τη μεταναστευτική διαδρομή, έχουν παραμείνει σχεδόν ίδιοι.
Την ίδια περίοδο, όμως, οι ροές μεταναστών μέσω Τουρκίας και Αιγαίου έχουν αυξηθεί δραματικά.
“Τον Σεπτέμβριο του 2015 περίπου 156.000 μετανάστες πέρασαν από τα τουρκικά παράλια στην Ελλάδα, όταν τον ίδιο μήνα του 2014 είχαν περάσει μόλις 7.000”
Το 2014, αυτή την διαδρομή ακολούθησαν μόνον 51.000 πρόσφυγες. Η πλειοψηφία ήταν Σύριοι .Το “Stratfor” υποστηρίζει, ότι σ΄ αυτό είχε παίξει ρόλο και η “σκληρή” στάση της ελληνικής Κυβέρνησης. Σημαντική ήταν και η αποτελεσματικότητα του ελληνικού φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου
Η Κυβέρνηση στην Ελλάδα άλλαξε,όπως και η πολιτική έναντι των μεταναστών, με αποτέλεσμα, όπως γράφει το “Stratfor”, μέχρι στιγμής 530.000 μετανάστες να έχουν περάσει στην Ελλάδα,μέσω του Αιγαίου.
Μόνον τον Σεπτέμβριο του 2015, επισημαίνει το “Stratfor”, 156.000 μετανάστες πέρασαν από τα τουρκικά παράλια στην Ελλάδα, όταν τον ίδιο μήνα του 2014 είχαν περάσει μόλις 7.000. Από αυτό το “παλιρροιακό κύμα” των μεταναστών, το 66% είναι Συρίοι, το 21% είναι Αφγανοί και οι υπόλοιποι είναι κυρίως από το Ιράκ και το Πακιστάν. Μετά από την άφιξη στα ελληνικά νησιά οι μετανάστες μεταφέρονται στην Αθήνα. Και οι περισσότεροι βόρεια προς Θεσσαλονίκη και στην συνέχεια, μέσα από τα Σκόπια (σ.σ. τα οποία το Stratfor επιμένει να τα αναφέρει ως “Μακεδονία”), προς την Σερβία. Σε κάθε χώρα, οι Αρχές εκδίδουν έγγραφα, που τους επιτρέπουν να διέλθουν για 72 ώρες. Οι περισσότεροι δηλώνουν, ότι έχουν προορισμό την Γερμανία και κάποιοι έφτασαν εκεί από την Ουγγαρία και την Αυστρία.
“Η μαζική εισροή μεταναστών έχει υπονομεύσει πολλές από τις υπάρχουσες συμφωνίες της ΕΕ για την μετανάστευση, ενώ η Συμφωνία του Δουβλίνου έχει καταρρεύσει και εντάσεις έχουν εκδηλωθεί σ΄ολόκληρη την ήπειρο”
Ωστόσο, οι νέες περιφράξεις έχουν δημιουργήσει ένα εμπόδιο. Στις αρχές Ιουλίου, η Ουγγαρία άρχισε την οικοδόμηση ενός φράκτη στα σερβικά σύνορα, αναγκάζοντας τους μετανάστες να κατευθυνθούν δυτικά και μέσω της Κροατίας, να εισέρχονται στην Ουγγαρία . Η ουγγρική Κυβέρνηση κατασκεύασε έναν δεύτερο φράχτη στο κροατικά σύνορα τον Οκτώβριο, ωθώντας τους ανθρώπους στην Σλοβενία.
Το “Stratfor” τονίζει, ότι το πρόβλημα ξεκινά από την Τουρκία η οποία έχει στο έδαφός της 2 εκατομμύρια πρόσφυγες.
Πολλοί Σύριοι, που ζουν στην Τουρκία, έχουν την δυνατότητα να ζήσουν, μέσω προσωρινής απασχόλησης και περιστασιακής εργασίας.
Κατά το “Stratfor”, η μαζική εισροή μεταναστών έχει υπονομεύσει πολλές από τις υπάρχουσες συμφωνίες της ΕΕ για την μετανάστευση. Η Συμφωνία του Δουβλίνου, έχει καταρρεύσει και εντάσεις έχουν εκδηλωθεί σ΄ολόκληρη την ήπειρο, όπως είναι αυτές μεταξύ Γερμανίας και Αυστρίας, μεταξύ της Ουγγαρίας και των γειτόνων της, καθώς και στα Βαλκάνια.
Πολιτικά, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έχει υποστεί τις περισσότερες συνέπειες. Όταν οι μετανάστες άρχισαν να φθάνουν σε μεγάλους αριθμούς το καλοκαίρι, η ίδια ανακοίνωσε δημοσίως, ότι θα έπρεπε να είναι ευπρόσδεκτοι. Η στάση αυτή προκάλεσε την αντίδραση της αντιπολίτευσης, αλλά αντιδράσεις υπήρξαν και εντός του κυβερνώντος κόμματος.
“Η Γερμανίδα Καγκελάριος έχει μεγάλο πρόβλημα για δύο τουρκικά αιτήματα, δηλαδή την ευρωπαϊκή” βίζα για τους Τούρκους πολίτες και για την επιτάχυνση των διαδικασιών ευρωπαϊκής ένταξης”
Η Άνγκελα Μέρκελ προσπαθεί να βρει μια ικανοποιητική λύση για το μεταναστευτικό, αλλά προς το παρόν αυτό μοιάζει πολύ δύσκολο.
Η πιο απλή σκέψη ήταν να προσπαθήσει να χτυπήσει το πρόβλημα στην ρίζα του με τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Πολύ εύκολο στα λόγια, αλλά πολύ δύσκολο στη πράξη.
Η επόμενη λύση, που σκέφθηκε, ήταν η προσέγγιση της Τουρκίας, η οποία ζήτησε 3 δισεκατομμύρια ευρώ,”ευρωπαϊκή” βίζα για τους πολίτες της και επιτάχυνση των διαδικασιών ευρωπαϊκής ένταξης. Μπορεί η κ. Μέρκελ να μην έχει πρόβλημα να δώσει τα χρήματα αυτά, ακόμη και περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά για τα άλλα δύο τουρκικά αιτήματα έχει μεγάλο πρόβλημα, όπως επίσης μεγάλες αντιδράσεις από το εσωτερικό της Γερμανίας.
“Μια λύση, που θα μείωνε τους μετανάστες στην Γερμανία, αλλά θα έφερνε περισσότερους Τούρκους, απλώς θα “έσβηνε” ένα πρόβλημα και θα το αντικαθιστούσε με άλλο”
Ο επικεφαλής της Χριστιανικής Κοινωνικής Ένωσης CSU, Horst Seehofer, εκφράζεται σταθερά δημοσίως ενάντια στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με το κόμμα του Seehofer στην ρίζα των εσωτερικών προβλημάτων της Άνγκελας Μέρκελ, μια λύση, που θα μείωνε τους μετανάστες στην Γερμανία, αλλά θα έφερνε περισσότερους Τούρκους, απλώς θα “έσβηνε” ένα πρόβλημα και θα το αντικαθιστούσε με άλλο.
Να ζητήσει την αλλαγή στάσης από την Ελλάδα; Το “Stratfor” υποστηρίζει, ότι η Άνγκελα Μέρκελ φοβάται, ότι έτσι θα δώσει ένα διαπραγματευτικό χαρτί στην Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα για να καθυστερήσει τις δυσβάσταχτες μεταρρυθμίσεις, που η Γερμανία τον υποχρέωσε να αναλάβει να υλοποιήσει.
Με απλά λόγια, η ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ, η Γερμανία, μοιάζει προς το παρόν πολύ μπερδεμένη και αδυνατεί να λύσει ακόμη ένα σοβαρό πρόβλημα για την Ευρώπη, όπως είναι το μεταναστευτικό.
