Μέχρι το 2020,υπολογίζεται, ότι μόνον ο ψηφιακός τομέας της Ευρώπης θα έχει έλλειψη 900.000 εξειδικευμένων εργαζομένων, ενώ η γερμανική οικονομία θα βιώσει την έλλειψη 1 εκατομμυρίου εργαζομένων, που είναι ειδικευμένοι στους τομείς της επιστήμης, της μηχανικής, των μαθηματικών και της τεχνολογίας!

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία και εκτιμήσεις ειδικών, μέχρι το 2020, υπολογίζεται, ότι μόνον ο ψηφιακός τομέας της Ευρώπης θα έχει έλλειψη 900.000 εξειδικευμένων εργαζομένων, ενώ η γερμανική οικονομία θα βιώσει την έλλειψη 1 εκατομμυρίου εργαζομένων, που είναι ειδικευμένοι στους τομείς της επιστήμης, της μηχανικής, των μαθηματικών και της τεχνολογίας.
Η οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται στο χείλος μιας καταστροφικής έλλειψης δεξιοτήτων, καθώς το 27% περίπου των θέσεων εργασίας μένουν κενές κάθε χρόνο στις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες, λόγω έλλειψης κατάλληλα ειδικευμένου προσωπικού.european_parliament
Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα διαρροής «εγκεφάλων». Από την εισαγωγή του ευρώ, περισσότεροι ειδικευμένοι εργαζόμενοι έχουν εγκαταλείψει την Ευρώπη, από όσους ήρθαν για να εργασθούν.
Στα προ της κρίσης χρόνια, οι 15 χώρες, που υιοθέτησαν το νόμισμα του ευρώ, παρουσίασαν, κατά μέσον όρο, μια καθαρή απώλεια περίπου 120.000 εργαζόμενων με τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάθε χρόνο. Οι πτυχιούχοι διαφόρων κλάδων έλκονται κυρίως από τους υψηλότερους μισθούς, τα πανεπιστήμια παγκόσμιας κλάσης και την αποτελεσματική γραφειοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών και πολλοί μεταναστεύουν εκεί για την επαγγελματική τους καριέρα.

Τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη γνώρισε μια έξοδο επαγγελματιών με υψηλά προσόντα, από την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία -τις χώρες, που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση- σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών σε χώρες εκτός Ευρώπης

Η κρίση του ευρώ επιδείνωσε αυτήν την αιμορραγία ταλαντούχων επιστημόνων. Τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη γνώρισε μια έξοδο επαγγελματιών με υψηλά προσόντα, από την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία -τις χώρες, που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση- σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών σε χώρες εκτός Ευρώπης.
Στην Πορτογαλία τα προηγούμενα χρόνια, 100.000 ειδικευμένοι επαγγελματίες εγκατέλειψαν την χώρα, ανταποκρινόμενοι στην έκκληση του τότε Πρωθυπουργού, Pedro Passos Coelho, προς τους ανέργους της χώρας του, να μετακομίσουν στο εξωτερικό.
Ο «Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη» (ΟΟΣΑ) εκτιμά, ότι κατά μέσον όρο η Ευρώπη, -σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες υποδέχονται περισσότερους κορυφαίους επιστήμονες, από όσους στέλνουν στο εξωτερικό-,συνεισφέρει τα μέγιστα στην παγκόσμια αγορά των κορυφαίων επιστημόνων. Μελέτες, σχετικά με καλύτερους φυσικούς στον κόσμο, δείχνουν, ότι οι Ευρωπαίοι, που εργάζονται στην Βόρεια Αμερική και κυρίως στις ΗΠΑ, είναι μερικοί από τους πιο φημισμένους στους τομείς τους.
Και η αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών δεν περιορίζεται πλέον μόνον στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι μεταναστεύουν στην Αφρική και στην Νότια Αμερική, επίσης.

Ενώ οι Βρυξέλλες ήλπιζαν να προσελκύσουν 20 εκατομμύρια εργαζομένους με υψηλή ειδίκευση, το 2012 και το 2013 η Ε.Ε. χορήγησε τελικά λιγότερες από 20.000 βίζες, αριθμό αμελητέο, σε σχέση με την συνεχιζόμενη φυγή από τις χώρες της νότιας Ευρώπης

Δεδομένου, ότι το σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ευρώπη είναι κατά κύριο λόγο χρηματοδοτούμενο από τις εθνικές Κυβερνήσεις, αυτό το μοτίβο της μετανάστευσης είναι ιδιαίτερα καταστροφικό. Από οικονομικής άποψης, κάθε ειδικευμένος εργαζόμενος, που αποχωρεί από την ευρωπαϊκή ήπειρο, αντιπροσωπεύει μια σημαντική επένδυση, που χάθηκε.
Για να αντιστραφεί η τάση αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολόγησε την πρωτοβουλία της «Γαλάζιας Κάρτας» το 2011, σύμφωνα με το πρότυπο του προγράμματος της «Πράσινης Κάρτας» των ΗΠΑ, που χορηγεί βίζα σε αλλοδαπούς, οι οποίοι επιθυμούν να εργαστούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι Βρυξέλλες ήλπιζαν να προσελκύσουν 20 εκατομμύρια εργαζομένους με υψηλή ειδίκευση, με ιδιαίτερη έμφαση σε μηχανικούς, εταιρικούς στρατηγιστές και εργαζόμενους στην βιοτεχνολογία. Αλλά τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Το 2012 και το 2013, η Ε.Ε. χορήγησε τελικά λιγότερες από 20.000 βίζες, αριθμό αμελητέο, σε σχέση με την συνεχιζόμενη φυγή από τις χώρες της νότιας Ευρώπης.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ