– Κλιμακώνεται η ξένη συμμετοχή σε και η αντιπαράθεση μεγάλων ξένων δυνάμεων μεταξύ τους, στο πλευρό της μιας ή της άλλης παράταξης, που δημιουργεί αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή και το ενδεχόμενο, ο συριακός εμφύλιος να εξελιχθε σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο με απρόβλεπτες και ανυπολόγιστες συνέπειες.

Γράφει ο δημοσιογράφος-ερευνητής Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Ενώ συνεχίζεται αμείωτο το δράμα του εμφύλιου σπαραγμού στην Συρία, προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων και σπρώχνοντας εκατομμύρια απεγνωσμένους Σύριους στην προσφυγιά, ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία να κλιμακώνεται η ξένη συμμετοχή σε αυτόν και η αντιπαράθεση μεγάλων ξένων δυνάμεων μεταξύ τους, στο πλευρό της μιας ή της άλλης παράταξης, για να εξυπηρετήσουν η καθε μια τα δικά της ξεχωριστά συμφέροντα. Και μπορεί όλοι να εύχονται επιφανειακά να τελειώσει ο πόλεμος στην Συρία, όμως ταυτόχρονα όλοι εκστρατεύουν εκεί για να συμμετάσχουν σε αυτόν, βομβαρδίζοντας διάφορους στρατιωτικούς αλλά και πολιτικούς στόχους των αντιπάλων πλευρών! Το γνωστό παλιό δόγμα «Αν θέλεις την ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο», έγινε τώρα «Αν θέλεις να τελειώσει ο πόλεμος, να συμμετέχεις κι εσύ σ’ αυτόν»! Η Ρωσία είναι τώρα προφανές, ότι εκστράτευσε στην Συρία για να στηρίξει τον Άσαντ, όχι κυρίως απέναντι στο ISIS, αλλά απέναντι στην συριακή τζιχαντική -πλέον- αντιπολίτευση, την οποία, όμως, υποστηρίζουν οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλες χώρες.

Εφιαλτικό το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της Τουρκίας και του Λιβάνου αλλά και της γενικής εμπλοκής του Ισραήλ στον πόλεμο

Αντιδρώντας στην ρωσική ανάμιξη, οι ΗΠΑ απελευθέρωσαν το εμπόριο βαρέως οπλισμού προς την συριακή αντιπολίτευση, αλλά ουσιαστικά και προς κάθε ενδιαφερόμενο. Με κάθε νέο βήμα των «μεγάλων», το τοπίο γίνεται ολοένα πιο εύφλεκτο και πιο χαοτικό. Αλλά το πιο εφιαλτικό απ’ όλα είναι το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης του Λιβάνου και της Τουρκίας, την στιγμή, που εξακολουθεί να παραμένει αινιγματική και αβέβαιη η θέση του Ισραήλ αλλά και η στάση, που θα τηρήσει στο εξής. Η μεγάλη αναμπουμπούλα ανάμεσα σε Άραβες και μουσουλμάνους, όχι μόνον στην Συρία, αλλά σε όλη την Μέση Ανατολή, μπορεί να έχει εξουθενώσει τον αραβικό κόσμο, ιδιαίτερα τους Σύριους, που ήσαν πάντα μια μεγάλη απειλή για το Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα ανέτρεψε τα έως τώρα δεδομένα στην περιοχή, αναδεικνύοντας νέους μεγάλους κινδύνους για τους Ισραηλινούς, με την φωτιά του πολέμου να μαίνεται δίπλα τους και άλλους παραδοσιακούς τους εχθρούς (Ιρανοί κλπ.) να καραδοκούν. Πολλοί, μάλιστα, πιστεύουν, ότι σε περίπτωση γενικής εμπλοκής του Ισραήλ στον πόλεμο αυτόν, θα οδηγηθούμε μοιραία σε παγκόσμια σύρραξη.SYRIA-XARYHS11

Τα εκατομμύρια των προσφύγων «βάζουν φωτιά» στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, κάνοντας πολλούς αναλυτές να ισχυρίζονται, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαλυθεί εξαιτίας του προσφυγικού.

Στην Τουρκία πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή βουλευτικές εκλογές σε πολεμικό κλίμα, με το καθεστώς Ερντογάν να τείνει πλέον προς την κοινοβουλευτική δικτατορία, το Κουρδικό να συνταράσσει την χώρα, να βρίσκονται στην επικράτειά της 3 εκατομμύρια Σύριοι και Αφγανοί πρόσφυγες και με τις εικόνες εμφυλίου πολέμου να είναι πιο έντονες από ποτέ την τελευταία τριακονταετία, μετά από την χούντα του στρατηγού Εβρέν στην δεκαετία του 1980.
Αλλά και ο Λίβανος κινδυνεύει να παραδοθεί ξανά στο χάος, για δεύτερη φορά στην ιστορία του. Την πρώτη φορά, αυτό συνέβη εξαιτίας του μαζικού προσφυγικού ρεύματος των Παλαιστινίων. Τώρα, το μαζικό προσφυγικό ρεύμα από την Συρία, σε συνδυασμό με την εμπλοκή της “Χεζμπολάχ” στον πόλεμο στο πλευρό του Άσαντ, απειλεί τον Λίβανο με «ρευστοποίηση».
Σε ένα τέτοιο τοπίο, με την Τουρκία να είναι άκρως αναξιόπιστη, ως προς την βούληση και την ικανότητά της να ανασχέσει το προσφυγικό ρεύμα, τα εκατομμύρια των προσφύγων «βάζουν φωτιά» στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, κάνοντας πολλούς αναλυτές να ισχυρίζονται, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαλυθεί εξαιτίας του προσφυγικού.

Η στρατηγική των ΗΠΑ στηρίζεται στην εκτίμηση, ότι ο “περικυκλωμένος” από την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου και από το δυτικό εμπάργκο, Πούτιν δεν έχει τον χρόνο σύμμαχο και άρα γρήγορα θα καταρρεύσει

Όμως, όλα αυτά είναι μικροί κίνδυνοι μπροστά στον μέγιστο εξ αυτών, που είναι ο κίνδυνος σοβαρότερης εμπλοκής ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και κυρίως ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ. Μέχρι τώρα, τα όρια αποφυγής αυτού του κινδύνου έχουν σε γενικές γραμμές γίνει σεβαστά και από τις δύο πλευρές. Ωστόσο, τις ισορροπίες κρατάει ένα μείζον δεδομένο: Η στρατηγική των ΗΠΑ, που στηρίζεται στην εκτίμηση, ότι ο περικυκλωμένος Πούτιν δεν έχει τον χρόνο σύμμαχο και άρα γρήγορα θα καταρρεύσει. Αυτή η στρατηγική βασίζεται στους όχι αστήρικτους ισχυρισμούς, ότι η ρωσική οικονομία δεν θα αντέξει για πολύ ακόμη το διπλό πλήγμα, αφενός από την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου
-καθώς στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές πετρελαίου-και από το δυτικό εμπάργκο. Όμως, αυτά τα γνωρίζει και ο Πούτιν, και η απόφασή του να αναμιχθεί στρατιωτικά στην Συρία απορρέει ακριβώς από την απόφαση, να μην αναμένει παθητικά, ο χρόνος να δουλέψει υπέρ των ΗΠΑ και των Δυτικών.

Η χαοτική δυναμική των γεγονότων μπορεί να ανατρέψει τις σήμερα επικρατούσες στρατηγικές και να φέρει πιο κοντά μια σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας

Τώρα, η ρωσική ανάμιξη στην Συρία δημιουργεί την κατάσταση εκείνη, όπου μια χαοτική δυναμική των γεγονότων μπορεί να ανατρέψει καθορισμένες με «ψυχρό αίμα» στρατηγικές και να φέρει πιο κοντά το «αδιανόητο». Το τελευταίο διάστημα, μερικές δηλώσεις σημαινόντων αξιωματούχων και αναλυτών από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού εντάσσονται σε αυτή ακριβώς την ζοφερή προοπτική.
Συγκεκριμένα, ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ash Carter, σε δηλώσεις του πριν την πρόσφατη Σύνοδο των G-7, είπε: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αυξήσουν τον αριθμό των στρατιωτικών ασκήσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε όλη την Ευρώπη και να ενισχύσουν την ανταλλαγή πληροφοριών του ΝΑΤΟ, ώστε να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη επιτυχία την ρωσική επιθετικότητα στην περιοχή. Υπάρχουν και άλλα πράγματα, που πρέπει να κάνουμε, από την στιγμή που, προς το παρόν τουλάχιστον, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν φαίνεται να αναστρέφει την πορεία του. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να προσαρμοστούμε μακροπρόθεσμα σε αυτή την πραγματικότητα. Η απάντηση θα πρέπει να είναι και πολιτική και στρατιωτική».

Το Πεντάγωνο εξετάζει την πιθανότητα να προχωρήσει σε προληπτικά πλήγματα ρωσικών στόχων, με την κατηγορία, ότι η Ρωσία παραβίασε την Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς

Επίσης, πριν από λίγες ημέρες, αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ δήλωσαν, πως το Πεντάγωνο εξετάζει την πιθανότητα να προχωρήσει σε προληπτικά πλήγματα ρωσικών στόχων, με την κατηγορία, ότι η Ρωσία παραβίασε την Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς (INF), πραγματοποιώντας δοκιμή πυραύλου Cruise, με εμβέλεια, που παραβιάζει την Συνθήκη. Σύμφωνα με τις δηλώσεις των αξιωματούχων του, το Πεντάγωνο εξετάζει τρεις τακτικές απάντησης: α) Την εγκατάσταση αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη, β) την «counterforce» αντιμετώπιση, δηλαδή τα μη πυρηνικά πλήγματα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Ρωσία και γ) την «countervailing» αντιμετώπιση, δηλαδή «αντισταθμιστική» αντιμετώπιση – που σημαίνει χρήση πυρηνικών όπλων.

Ο Γάλλος Πρόεδρος προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ότι τα γεγονότα στην Συρία «θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε έναν «απόλυτο πόλεμο», από τον οποίο και η ίδια η Ευρώπη δεν θα ήταν προφυλαγμένη»

Αλλά και ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που αποφάσισε πρόσφατα να συμμετάσχει και η χώρα του στο «πάρτι» των βομβαρδισμών, προειδοποίησε ταυτόχρονα τους Ευρωπαίους ηγέτες, ότι τα γεγονότα θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε έναν «απόλυτο πόλεμο», από τον οποίο και η ίδια η Ευρώπη δεν θα ήταν «προφυλαγμένη».
Πολύ πρόσφατα, επίσης, ο Αμερικανός Ναύαρχος Φέργκιουσον, διοικητής της κοινής Συμμαχικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ στην Νάπολη της Ιταλίας, δήλωσε, ότι η Ρωσία «είναι η πιο επικίνδυνη απειλή», κάλεσε για πιο επιθετική στάση του ΝΑΤΟ απέναντι στην Μόσχα και πρότεινε την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, έτοιμων για «επιχειρήσεις στον πραγματικό κόσμο».

“Οι ΗΠΑ πρέπει να απαντήσουν με (στρατιωτικά) αντίποινα στις ρωσικές επιθέσεις εναντίον υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ πολιτοφυλακών στην Συρία”

Αλλά, αν οι δηλώσεις των στρατιωτικών μπορούν να θεωρηθούν μέρος του επικοινωνιακού πολέμου, τι να πει κανείς για τις απόψεις του γνωστού Αμερικανού στρατηγικού αναλυτή και κορυφαίου συμβούλου Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, που είπε με άρθρο του στην εφημερίδα “Financial Times”, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να απαντήσουν με (στρατιωτικά) αντίποινα στις ρωσικές επιθέσεις εναντίον υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ πολιτοφυλακών στην Συρία. Με σχεδόν ωμό και κυνικό τρόπο, ο Μπρεζίνσκι είπε: «Αν θέλουμε να βγάλουμε από την μέση τις στρατιωτικές τους δυνάμεις εκεί, πιθανότατα μπορούμε να το κάνουμε με σχετικά λίγο ή και καθόλου κόστος για εμάς. Το ερώτημα είναι, ποιά θα είναι η απόκριση του Πούτιν. Νομίζω, πως αν κάθεσαι στο Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων, πρέπει να το δοκιμάσεις αυτό…».

Η σύγκριση και οι ομοιότητες του συριακού εμφυλίου πολέμου με τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο

Ο διεθνούς φήμης αρθρογράφος Γκίντεον Ράχμαν, αξιολογώντας όλα αυτά, μέσα από τις στήλες της εφημερίδας “Financial Times”, συνέκρινε τον συριακό εμφύλιο με τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, γράφοντας: «Ένας παρόμοιος πόλεμος δι’ αντιπροσώπων διεξάγεται και στην Συρία σήμερα – με τις αεροπορίες, τόσο της Ρωσίας, όσο και των ΗΠΑ, να βομβαρδίζουν στόχους στην χώρα, και με ξένους μαχητές να συρρέουν στο εσωτερικό της. Οι χώρες, που στήριζαν τις αντίθετες πλευρές στην Ισπανία κατά την δεκαετία του ‘30 πολεμούσαν ευθέως η μία την άλλη κατά την δεκαετία του ‘40. Το ρίσκο, να οδηγήσει η συριακή σύγκρουση σε μια απευθείας πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των Ιρανών και των Σαουδαράβων ή ακόμα και μεταξύ των Ρώσων και των Αμερικάνων, δεν μπορεί να αποκλειστεί».
Εύλογα δημιουργείται σε όλους μας το εύλογο ερώτημα: Μήπως τελικά, αυτό, «που συμβαίνει στην Συρία» αποδειχτεί πολύ-πολύ σοβαρό για ολόκληρη την ανθρωπότητα; Μήπως δημιουργούνται οι όροι για να πυροδοτηθεί μια σύγκρουση ευρύτερων διαστάσεων, που θα εξελιχθεί σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο με απρόβλεπτες και ανυπολόγιστες συνέπειες;
Η κατάσταση είναι ήδη τόσο σοβαρή και χαοτική, ώστε τίποτε, πλέον, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ