Έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ: “Όσο περισσότερες ώρες περνάει κανείς στο Facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τόσο πιθανότερο είναι να νιώσει στο τέλος κοινωνικά απομονωμένος”!

– “Μπορεί τα κοινωνικά μέσα να μας παρέχουν τις ευκαιρίες για να γεμίσουν το κοινωνικό κενό της σύγχρονης ζωής και να μας φέρνουν πιο κοντά, αλλά, όμως, αυτό δεν είναι η λύση, που προσδοκούν οι άνθρωποι”!

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου

Αν κάποιος νομίζει, ότι η χρήση των social media τον κάνει πιο κοινωνικό, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσει την άποψή του αυτή, αφού, όσο περισσότερες ώρες περνάει κανείς στο Facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τόσο πιθανότερο είναι στο τέλος να νιώσει κοινωνικά απομονωμένος!

Αυτό, τουλαχιστον, υποστηρίζει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία, το αίσθημα μεγαλύτερης κοινωνικής απομόνωσης σχετίζεται, τόσο με τον συνολικό χρόνο online, όσο και με την συχνότητα, με την οποία κανείς «μπαίνει» στα social media. Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες αποφαίνονται, ότι το Facebook, κάθε άλλο παρά πανάκεια αποτελεί για την μοναξιά!

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ, με επικεφαλής τον Καθηγητή, Μπράϊαν Πρίμακ, Διευθυντή του Κέντρου Ερευνών για τα Μέσα, την Τεχνολογία και την Υγεία, που έκαναν την σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό προληπτικής ιατρικής “American Journal of Preventive Medicine”, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1.800 άτομα, ηλικίας 19 έως 32 ετών.

Όσοι περνούν περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα, έχουν διπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνική απομόνωση, σε σχέση με όσους δεν μένουν στα ίδια δίκτυα για περισσότερο από μισή ώρα καθημερινά!

Μέσω ερωτηματολογίων, διερευνήθηκε ο χρόνος, που οι χρήστες αφιέρωναν στα δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως είναι το Facebook, το YouTube, το Twitter, το Google Plus, το Instagram, το Snapchat, το Reddit, το Tumblr, το Pinterest, το Vine και το LinkedIn. Στην συνέχεια, μέσω ενός ψυχολογικού τεστ, αξιολογήθηκε ο βαθμός κοινωνικής απομόνωσης, που ένιωθε κάθε χρήστης.

Από την έρευνα διαπιστώθηκε, ότι όσοι περνούσαν πάνω από δύο ώρες την ημέρα στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα, είχαν διπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνική απομόνωση, σε σχέση με όσους δεν έμεναν στα ίδια δίκτυα για περισσοτερο από μισή ώρα καθημερινά.

Επίσης, όσοι επισκέπτονταν τις διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης περισσοτερες από 58 φορές την εβδομάδα (τουλάχιστον οκτώ φορές την ημέρα κατά μέσον όρο), είχαν τριπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνικά απομονωμένοι, σε σχέση με όσους έκαναν λιγότερες από εννέα επισκέψεις την εβδομάδα.

Όπως δήλωσε η βασική ερευνήτρια, Ελίζαμπεθ Μίλερ, Καθηγήτρια Παιδιατρικής και επικεφαλής του Τμήματος Εφηβικής Ιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων του Πίσμπεργκ, «δεν γνωρίζουμε με σιγουριά, ποιό έρχεται πρώτο, δηλαδή η χρήση των κοινωνικών μέσων ή το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης. Είναι πιθανό, ότι ορισμένοι νέοι ενήλικες, που ήδη νιώθουν κοινωνική απομόνωση, στρέφονται στα κοινωνικά μέσα. Ή, αντίστροφα, μπορεί η αυξημένη χρήση των κοινωνικών μέσων με κάποιο τρόπο να οδηγεί κάποιον να νιώθει απομονωμένος από τον κόσμο» .

“Μπορεί τα κοινωνικά μέσα να μας παρέχουν τις ευκαιρίες για να γεμίσουν το κοινωνικό κενό της σύγχρονης ζωής και να μας φέρουν πιο κοντά, αλλά, όμως, αυτό δεν είναι η λύση, που προσδοκούν οι άνθρωποι”!

Η ίδια τονισε ακόμη, ότι «μπορεί, επίσης, να πρόκειται για έναν συνδυασμό και των δύο. Όμως, ακόμη και αν η κοινωνική απομόνωση έρχεται πρώτη, δεν φαίνεται το πρόβλημά της να λύθηκε, παρά τις τόσες ώρες ενασχόλησης με τα κοινωνικά μέσα»,

«Μολονότι φαίνεται, πως τα κοινωνικά μέσα παρέχουν τις ευκαιρίες για να γεμίσουν το κοινωνικό κενό της σύγχρονης ζωής και να μας φέρουν πιο κοντά, τελικά, όπως δείχνει η νέα μελέτη, μάλλον αυτή δεν είναι λύση, που οι άνθρωποι προσδοκούν» πρόσθεσε ο Καθηγητής, Μπράϊαν Πρίμακ.

Διάφορες είναι οι πιθανές εξηγήσεις για το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Μπορεί η χρήση των κοινωνικών μέσων να αντικαθιστά τις πιο αυθεντικές και πρόσωπο-με-πρόσωπο εμπειρίες ή μπορεί κάποιος να ζηλεύει, που βλέπει στα social media γεγονότα, στα οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε ή δεν προσκλήθηκε. Ένα ανάλογο αίσθημα γεννά, επίσης, η σύγκριση με τα άκρως εξιδανικευμένα προφίλ αρκετών χρηστών, πράγμα, που κάνει τους άλλους να νιώθουν, ότι ζουν μια μίζερη ζωή.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ