-“Η επιμονή των πιστωτών σε ασφαλιστικό και εργασιακά αναγκάζει το οικονομικό επιτελείο να εξετάσει κάποιες «περιφερειακές παρεμβάσεις»”.
Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Αντίστροφη μέτρηση 10 ημερών για συμφωνία ή ρήξη ξεκινά μετά το θυελλώδες Eurogroup της Λεττονίας, με τους πιστωτές να ενεργοποιούν το έσχατο όπλο του εκβιασμού σε βάρος της χώρας μας, την απειλή του Grexit.
Με τα τελευταία διαθέσιμα στην Ελλάδα να εξαντλούνται και με τον Μάριο Ντράγκι να εμφανίζεται έτοιμος για την χαριστική βολή στις τράπεζες, η ελληνική Κυβέρνηση ζητά συμφωνία το αργότερο έως τις 5 Μαΐου. Οι δανειστές απαντούν, βάζοντας ανοιχτά πλέον στο τραπέζι τον «κωδικό Grexit» και η τελική φάση της διαπραγμάτευσης φαίνεται καταδικασμένη να δοκιμάσει σκληρά τα όρια του «έντιμου συμβιβασμού».
Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε άφησε, για πρώτη φορά ευθέως, ανοιχτό το ενδεχόμενο «Plan B» και υπαινίχθηκε περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Επίσης το ΔΝΤ διέρρευσε στο γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έκθεση με σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και πηγές από την Φραγκφούρτη διαμηνύουν, ότι η ΕΚΤ θα εξετάσει πιθανότατα στην συνεδρίαση της 7ης Μαΐου «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, γεγονός, που στην πράξη, θα περιορίσει στο ελάχιστο την χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών.
“Οι συνέπειες ενός Grexit για την Ελλάδα θα είναι οδυνηρές, με μεγάλη οικονομική οπισθοδρόμηση, υποτίμηση του νέου νομίσματος και νέες πολιτικές δημοσιονομικής λιτότητας για να ανασχεθεί ο υπερπληθωρισμός”
Από την πλευρά του ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών ανέλαβε και πάλι να ηγηθεί της εκστρατείας εκφοβισμού, χαρακτηρίζοντας το Plan B για την Ελλάδα ως «άλυτο δίλημμα». Το αμέσως επόμενο βήμα ήρθε από το “Der Spiegel”, το οποίο σε ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «Το πλήρες σχέδιο προς την πτώση», υποστηρίζει, ότι έχει στα χέρια του απόρρητο non paper του ΔΝΤ για τις συνέπειες μιας αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ. Το non paper, που φέρεται να συντάχθηκε τον Μάρτιο, έχει τίτλο «Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ» και περιγράφει το Grexit ως «διαχειρίσιμο», υπό την προϋπόθεση, ότι η ευρωζώνη θα στηρίξει την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία με αγορές κρατικών τους ομολόγων. Πάντοτε κατά το ίδιο δημοσίευμα, οι συνέπειες για την Ελλάδα θα είναι, αντιθέτως, οδυνηρές, με μεγάλη οικονομική οπισθοδρόμηση, υποτίμηση του νέου νομίσματος και νέες πολιτικές δημοσιονομικής λιτότητας για να ανασχεθεί ο υπερπληθωρισμός.
Το νέο αυτό σκηνικό τρομοκρατίας, με πρωτεργάτη το Βερολίνο, έρχεται να εντείνει την πίεση προς την Αθήνα μετά την πολεμική συνεδρίαση του Eurogroup στην Ρίγα – μια συνεδρίαση, που ο αυστριακός Υπουργός Οικονομικών περιέγραψε ως «ένα ματς όλων των χωρών απέναντι στην Ελλάδα».
“Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι να υπάρξει συμφωνία το αργότερο μέσα στις επόμενες 10 ημέρες”
Στο Μέγαρο Μαξίμου η ομοβροντία αυτή χαρακτηρίζεται μεν «αναμενόμενη, καθώς οδεύουμε στο κλείσιμο της διαπραγμάτευσης», τα περιθώρια ωστόσο για συμφωνία στενεύουν ασφυκτικά μέσα από αντικειμενικούς παράγοντες. Η ρευστότητα, που διασφαλίζουν τα ταμειακά διαθέσιμα, δεν έχει ορίζοντα πέραν κάποιων εβδομάδων, στις 6 Μαΐου αρχίζει νέος γύρος αποπληρωμών στο ΔΝΤ και – σε πολιτικό επίπεδο – η Kυβέρνηση δεν θέλει να πάει στο Eurogroup της 12ης Μαΐου με ανοιχτό ακόμη το θέμα της άμεσης χρηματοδότησης. Όπως ανεφεραν, κυβερνητικές πηγές, «στόχος είναι να υπάρξει συμφωνία το αργότερο μέσα στις επόμενες 10 ημέρες».
“Η επιμονή των πιστωτών σε ασφαλιστικό και εργασιακά αναγκάζει το οικονομικό επιτελείο να εξετάσει κάποιες «περιφερειακές παρεμβάσεις”
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, εξετάζεται, ποιά είναι τα πιθανά βήματα των – κατά το δυνατόν – ανώδυνων παραχωρήσεων και ήδη δόθηκε εντολή στην ελληνική αντιπροσωπεία στο Brussels Group, που ξεκινά ξανά σήμερα διαβουλεύσεις, να διερευνηθεί το ενδεχόμενο κάποιων περικοπών στις υψηλές επικουρικές συντάξεις. Θέση της ελληνικής Κυβέρνησης παραμένει, ότι δεν αποδέχεται την ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και γενικευμένες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, ωστόσο η επιμονή των πιστωτών σε ασφαλιστικό και εργασιακά αναγκάζει το οικονομικό επιτελείο να εξετάσει κάποιες «περιφερειακές παρεμβάσεις».
Παραμένει, ωστόσο, άγνωστο ακόμη το εύρος αυτών των «περιφερειακών παρεμβάσεων», όπως και το εάν θα είναι αρκετές τόσο για να καμφθεί ο εκβιασμός, όσο και για να διασωθεί ο «έντιμος συμβιβασμός»
