Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.
Τις επιπτώσεις, που θα έχει για την Ιταλία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για την Ελλάδα, το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος, παρουσιάζουν σε δημοσιεύματά τους ειδικοί πολιτικοί αναλυτές, υποστηρίζοντας, ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τους Ιταλούς, τα οποία, όμως, θα εχουν αρνητικές επιπτώσεις και για εμάς τους Έλληνες !
Όπως επισημαίουν οι ίδιοι αναλυτές, το Δημοψήφισμα στην Ιταλία, στο οποίο επεκράτησε ξεκάθαρα το “ΟΧΙ”, αφορούσε κατ´ αρχήν δύο πράγματα:
α) Την μείωση των εξουσιών της Ιταλικής Γερουσίας και του αριθμού των Γερουσιατών, και
β) την ενδυνάμωση των εξουσιών της Κεντρικής Κυβέρνησης, σε σχέση με τις Περιφέρειες!
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η καθαρή ήττα του Πρωθυπουργού, Ματτέο Ρέντζι, αποτελεί άλλο ένα αρνητικό μήνυμα προς την άρχουσα τάξη, που σημαίνει περίπου το εξής:
«Δεν ξέρουμε, τι ακριβώς θέλουμε, όσον αφορά βασικές λειτουργίες του συστήματος, αλλά αυτό, που έχουμε σήμερα, δεν μας αρέσει, μας απογοητεύει και το απορρίπτουμε!»
Δεν είναι σαφές, τι ακριβώς θέλουν οι ίδιοι οι Ιταλοί πολίτες να αλλάξει στις βασικές λειτουργίες του συστήματος
Άλλωστε και οι Ιταλοί, όπως όλοι οι λαοί, επιθυμούν τα αυτονόητα, δηλαδή καλύτερα εισοδήματα, περισσότερες θέσεις απασχόλησης, περισσότερη ασφάλεια, καλύτερες Δημόσιες Υπηρεσίες, αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, ελαχιστοποίηση του μεταναστευτικού ρεύματος, κ.α., που απέτυχαν να τους προσφέρουν οι πολιτικές της Ε.Ε. και των Κυβερνήσεών τους, τα τελευταία χρόνια!
Όμως, όπως λένε οι αναλυτές, δεν είναι σαφές, τι ακριβώς θέλουν οι ίδιοι οι Ιταλοί πολίτες να αλλάξει στις βασικές λειτουργίες του συστήματος! Δηλαδή, δεν μπορούν να ξέρουν, τι είναι καλύτερο γι’ αυτούς να αλλάξει σχετικά με την δημόσια διοίκηση, την φορολογία, τα ελλείμματα, την αξιοκρατία, την γραφειοκρατία, τα περιβαντολογικά (ή περιβαλλοντολογικά), την επιχειρηματικότητα, την σχέση της κεντρικής Κυβέρνησης με τις Περιφέρειες και τέλος -το βασικότερο- με το ίδιο το ευρώ!
“Η Ιταλία μπαίνει σε μιά περίοδο αβεβαιότητας, ενώ η Ελλάδα πρέπει, είτε να προχωρήσει άμεσα με το μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, ή να τα μαζεύει και να αποχωρήσει από το ευρώ”!
Και βέβαια, δεν είναι σαφές, πώς ζυγίζουν τις δράσεις και τις αλλαγές, που θα ήθελαν με τις παρενέργειες και το κόστος κάθε αλλαγής!
Έτσι, κατά τους αναλυτές αυτούς, η Ιταλία μπαίνει σε μιά περίοδο αβεβαιότητας, παραίτησης της Κυβέρνησης, αναπόφευκτων εκλογών (είτε με το νέο εκλογικό σύστημα, είτε με κάποιο άλλο, ακόμα πιό νέας κοπής), φυγής κεφαλαίων, επενδυτικής απραξίας και προκήρυξης κάποιου δημοψηφίσματος για το ευρώ -σύμφωνα με τις διακηρύξεις του ηγέτη του “Κινήματος των Πέντε Αστέρων”, Πέπε Γκρίλλο και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην Ιταλία!!
Όμως, η εξέλιξη αυτή δεν αφορά μόνον την Ιταλία, ούτε θα επηρεασει αρνητικά μόνον τους Ιταλούς! Όπως επισημαίνουν οι συγκεκριμένοι αναλυτές, αυτή η νέα αστάθεια δεν συμφέρει καθόλου και στην Ελλάδα, που έγινε για ακόμη μια φορά αποδέκτης ενός απειλητικού μηνύματος των ισχυρών της Ε.Ε.. Συγκεκριμένα, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, έσπευσε να στείλει στους Έλληνες ένα πολύ σκληρό μήνυμα, που λέει, οτι «η Ελλάδα πρέπει, είτε να προχωρήσει άμεσα με το μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, ή να τα μαζεύει και να αποχωρήσει από το ευρώ!»
“Αν η Ιταλία φυγει από την ευρωζώνη, οι Ευρωπαίοι θα σκληρύνουν την στάση τους απέναντι στην Ελλάδα, εξαναγκάζοντάς την να φύγει και αυτή από το ευρώ”!
Αυτό το μήνυμα, πάντα κατά τους αναλυτές αυτούς, σημαίνει, πως, αν οι Ιταλοί υπερψηφίσουν την αποχώρησή τους από το ευρώ, τότε για τους “σκληροπυρηνικούς” Ευρωπαίους η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα αποτελεί κάποιας μορφής παραφωνία!
Οι ίδιοι αναλυτές θεωρούν, πως είναι επόμενο, ότι οι Ευρωπαίοι αυτοί θα σκληρύνουν την στάση τους απέναντι στην Ελλάδα, εξαναγκάζοντάς την να φύγει μόνη της από το ευρώ. Οι αναλυτές θεωρούν, μάλιστα, πολύ πιθανό, οι Ευρωπαίοι να εκλάβουν μια τετοια τροπή των πραγμάτων στην Ευρώπη σαν μιά πρώτης τάξεως ευκαιρία γι’ αυτούς, ωστε να απαλλαγούν από τους ασθενέστερους και πιό προβληματικούς εταίρους τους, όπως είναι η Ελλάδα!
Οι ίδιοι στηρίζουν την άποψή τους αυτή, σε αυτό, που υπογραμμίζουν ορισμένοι σημαντικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας, ότι, δηλαδή, η απαλλαγή της ευρωζώνης από τα προβληματικά μέλη της θα βοηθούσε την Γερμανία στο να μπορεί να ασκεί ουσιαστικότερο και αποτελεσματικότερο έλεγχο σε μια πιό ευέλικτη, πιό ομοιογενή και πιό σκληρή ευρωζώνη!
